Recentelijk vond de releaseshow van het debuutalbum van Cryptosis plaats. Veel lezers zullen weten dat Cryptosis de opvolger is van Distillator. Waarom een naamsverandering? Omdat de composities anno 2021 dusdanig anders en grootser dan voorheen klinken, dat Laurens Houvast (zang, gitaar), Frank te Riet (bas, mellotron, achtergrondzang) en Marco Prij (drums) een naamswijziging noodzakelijk achten.
Toch zijn er op Bionic Swarm wel raakvlakken met het Distillator-tijdperk. Zo maakt het trio nog altijd razende thrash, alleen dan met meer invloeden uit verschillende hoeken en klinken de composities bombastischer. Daarnaast is dit derde album van het drietal een conceptueel vervolg op Revolutionary Cells uit 2015 (over de laatste honderd jaar) en Summoning The Malicious van twee jaar later (over het heden). Dit debuut gaat over een dystopische toekomst, waarin technologie controle over de mens heeft.
Er zijn echter meer verschillen dan overeenkomsten. Productioneel is er bijvoorbeeld een grote sprong voorwaarts gemaakt. De nieuwe plaat klinkt een stuk moderner, ruimtelijker en professioneler dankzij Olaf Skoreng (opname, productie), Fredrik Folkare (mix) en Tony Lindgren (mastering). De bijdragen op de synthesizer maken het geheel atmosferische en futuristischer en passen prima binnen het concept.
Ook technisch is er vooruitgang geboekt. De composities zijn een stuk uitdagender. Luister eens naar het knappe Transcendence en naar de snelle loopjes en ritmetwists in Game Of Souls. Decypher is al direct een uitstekend visitekaartje. Deze eerste reguliere track na het korte, futuristische intro Overture ligt nog het dichtst bij het karakter van Distillator, maar dan met synths en andere noviteiten.
Daarna sluipen er steeds meer nieuwe invloeden de muziek in, waaronder elementen van Vektor, Pestilence, Megadeth, Dimmu Borgir, Coroner, Emperor, Voivod en zelfs Godflesh. Die laatste naam komt in gedachten op in Prospect Of Immortality, n van de meest vooruitstrevende tracks. Een andere compositie die flink afwijkt van de rest, is Mindscape. Daarin hoor je namelijk symfonische black metal.
Ondanks de verschillende stijlen, het bij vlagen melodieuze gitaarspel en het futuristische karakter blijft het album wel energiek en agressief. Marco timmert er flink op los en heeft zich op technisch vlak flink verbeterd. Frank laat zijn bas regelmatig lekker ronken als Motrhead en wat hij goed doet, is niet blind de drums of gitaarpartijen volgen, maar met afwijkende melodien komen. Beslist een aanwinst. Laurens klinkt nog wat agressiever dan voorheen. Wat sommige fans jammer zullen vinden, is dat de frontman veel minder vaak met een hoge uithaal komt. Ze zijn er overigens nog wel, met name in het flitsende Flux Divergence.
De speeltijd van 37 minuten zit er zo op. Een goed teken, en derhalve is Bionic Swarm een plaat met een hoge replaywaarde. De drie wijzen uit het oosten hebben er goed aan gedaan om te investeren in hun experimenteer- en ontwikkelingsdrang. Dat betaalt zich uit op deze gave, progressieve cyber-thrashplaat, waarmee Cryptosis, ondanks de minder toegankelijke benadering, veel nieuwe fans heeft verdiend.
Tracklist:
1. Overture
2. Decypher
3. Death Technology
4. Prospect Of Immortality
5. Transcendence
6. Perpetual Motion
7. Conjuring The Egoist
8. Game Of Souls
9. Mindscape
10. Flex Divergence
