Saille onderging al een aantal veranderingen vanaf Eldritch (2014). Vanaf het debuut Irreversible Decay (2011) werden de toetsen gaandeweg al meer vervangen door rauwer gitaarwerk en snellere stukken. Dat resulteerde in Gnosis (2017), waarvoor gitarist Reinier Schenk het grootste deel van de nummers schreef. Back to basic, minder episch, bruter en directer. Die geleidelijke evolutie van Saille kwam de afgelopen jaren in een stroomversnelling. Saille begon als een studioproject van Dries Gaerdelen. Hij heeft nog als gastmuzikant meegewerkt aan Gnosis, maar op V zijn de symfonische elementen volledig verdwenen.
Saille staat garant voor fraaie composities. Dat is nog steeds zo. De metamorfose van Saille, van symfonische black naar zwartgeblakerde death, is met het vijfde album V een feit. Krachtiger en met minder franje. Wat direct opvalt is het andere logo. De band ging de afgelopen jaren door een moeilijke periode. Frontman Dennie Grondelaers vertrok, evenals drummer Kevin de Leener en gitarist Collin Boone. De opvolger van Dennie, Xavier de Schuyter, heeft alleen live met Saille op de planken gestaan. Hij schreef wel teksten voor de nieuwe plaat, met de duistere kant van de mensheid als centraal thema; het angstige, het griezelige en het rare. Het resulteert in huiveringwekkende, sarcastische verhalen met grappige wendingen.
Saillant detail is dat ik de orkestratie, die zo kenmerkend was, tijdens de vele luisterbeurten helemaal niet gemist heb. Hoewel ik enthousiast was over de live-performance van Xavier de Schuyter, moet ik zeggen dat Jesse Peetoom (DunkelNacht, Evil Oath, Morvigor) absoluut een aanwinst is. Vanaf de eerste klanken van de opener Suffering Sanctuary, wordt de transformatie die Saille heeft doorgemaakt meteen duidelijk. Door de zware death en diepe grunts van Jesse Peetoom klinkt het in eerste instantie totaal anders, maar in de refreinen klinken de leads van Reinier Schenk als vanouds. In Fetid Flesh klinkt het oude Saille al wat meer door. Datzelfde geldt voor het album als geheel. Muzikaal is de stijl van Saille herkenbaar.
Het eerste hoogtepunt, ingeleid met een eenvoudige, uiterst doeltreffende pianomelodie, is Loathsome Legacy. Alles wat het nieuwe Saille te bieden heeft, komt in deze track goed uit de verf. De duistere sfeer, de verslavende melodielijnen, de veelzijdige vocalen en bovendien een waanzinnig sterke ritmesectie. Bassist Kristof van Iseghem staat met songwriter/producer Reinier Schenk aan de basis van het nieuwe Saille. Het slagwerk van Kevin de Leener was altijd al de kers op de taart en als gastmuzikant heeft hij zichzelf op V overtroffen. Je leest het goed, op de plaat horen we niet Tony van den Eynde. Tweede gitarist Juanjo Prez kwam te laat bij Saille voor het studiowerk. Medio 2020 verscheen de ep MMXX met nieuwe opnames van oude tracks, live-registraties en een nieuw nummer. De remake van Haunter Of The Dark is wel opgenomen met Tony van den Eynde. Het nieuwe nummer op MMXX, Mirror Motions, staat overigens als bonustrack op de cd.
De nieuwe stijl van Saille is gevarieerder en dat komt goed tot uiting in de nummers, die onderling nauwelijks voor elkaar onderdoen. De grimmige vocalen van Jesse variren van grunts tot screams en van zware, cleane zang tot gesproken passages. Charnel Chamber maakt goed duidelijk dat de aandacht voor melodie is gebleven. De fraaie akoestische slotfase maakt het nummer helemaal af. De productie is helder genoeg om ieder detail tot zijn recht te laten komen zonder afbreuk te doen aan de duistere, grimmige sfeer die de plaat ademt. Een knappe prestatie. De bekende koorzang wordt gedoseerd ingezet, onder andere in Empty Expanse. Ook deze track is een hoogtepunt op de plaat, met een hoofdrol voor drummer Kevin de Leener. Ook de uitgekiende balans tussen melodie en hectiek in Terror Tapestry is zeker het vermelden waard.
Easy listening is het nog steeds niet, maar al met al kun je stellen dat Sallie door de stijlverandering een toegankelijker karakter heeft gekregen. Dat komt vooral door de vocalen van Jesse Peetoom. Feitelijk is dat de wijziging met de meeste impact. De orkestratie was op Gnosis al naar de achtergrond verdwenen en het oude Saille klinkt nog in ruime mate door in de composities.
Tracklist:
1. Suffering Sanctuary
2. Fetid Flesh
3. Charnel Chamber
4. Loathsome Legacy
5. Empty Expanse
6. Baleful Beauty
7. Terror Tapestry
8. Mirror Motions [Bonustrack]
