Er zijn van die albumtitels die meer vragen oproepen dan beantwoorden. Wat moet je je voorstellen bij 3.6.2.4? Er zijn hier en daar wat easter eggs verstopt in de songs op het debuutalbum van Ghosts Of Atlantis om die voorstelling helderder te krijgen. De bandnaam geeft al meer duidelijkheid. De naam is gelinkt aan goden en hebzuchtige mensen. Deels zijn de teksten fictief, maar er is ook veel onderzoek gedaan naar de feiten. Onder meer Plato wordt geciteerd.
Met een groots onderwerp als Atlantis kun je bombastische muziek verwachten. Het Engelse kwintet brengt een combinatie van symfonische death metal, filmische elementen en epische, cleane vocalen. De Engelse formatie, die pas sinds 2019 actief is, vindt een uitstekende balans tussen deze elementen, waardoor je de eerste luisterbeurt al op het puntje van je stoel zit. Wat opvalt, is er dat er veel verschillende stijlen samenkomen. Naast de reeds genoemde zijn dat wereldmuziek en soundtracks van games. Als Fleshgod Apocalypse, Children Of Bodom, Epica, Behemoth, Avatar, Septicflesh en Devilment je aanspreken, kun je hier wel wat mee.
De nummers bevatten veel verschillende elementen, maar ademen ondanks de pompeuze sound. Dit dankzij de prima mix en de opbouw van de tracks. Steeds gunnen de bandleden je op welkome momenten even rust om daarna weer te knallen of met fraaie melodien te strooien. Zo dondert The Curse Of Man met een snel couplet en Zweedse melodeathriffs uit de jaren negentig en neemt het meeslepende refrein gas terug. Poseidon's Bow verrast met vette groove metal in de coupletten.
Het theatrale aspect van de muziek sluit prima aan op de thematiek van de composities. Met name de orkestraties en het filmische toetsenspel zorgen voor het cement tussen de goed verstaanbare vocalen (ook de extreme zang) en de levendige, melodieuze instrumentatie. Alles is groots, met de borst naar voren. Niet arrogant, maar zelfverzekerd, zoals blijkt uit het catchy When Tridents Fall. Bescheidenheid siert de mens, maar de bandleden mogen beslist trots zijn op dit fijne album, dat op intrigerende manier verschillende elementen precies op hun plek samenbrengt. Hoewel het trucje vaak wordt herhaald (een stevig couplet, een episch refrein) blijft dat vanwege de memorabele ideen werken.
3.6.2.4 mag dan een eerste full-length zijn, Ghosts Of Atlantis klinkt al als een geoliede machine die zijn eigen geluid heeft gevonden. Dit debuut overtuigt vanaf het eerste moment met een prima mix van melodeathriffs, bombastische orkestraties, extreme en epische zang en filmische keyboardpartijen. Voor veel metalfans zal dit d ontdekking van 2021 zijn.
Tracklist:
1. The Third Pillar
2. Halls Of Lemuria
3. False Prophet
4. The Curse Of Man
5. When Tridents Fall
6. Poseidon's Bow
7. Gardens Of Athena
8. The Lost Compass
