2017 was niet het jaar van Taylor Momsen. De zangeres kreeg eerst een mentale klap te verwerken vanwege het overlijden van Chris Cornell. Op 17 mei 2017 stond de frontvrouw van The Pretty Reckless in het voorprogramma van Soundgarden. De volgende dag kwam het schokkende nieuws dat Cornell was overleden. In het zelfde jaar overleed producer Kato Khandwala, die vanaf het begin met haar (band) samenwerkte. Momsen deed maandenlang niets totdat ze weer oude platen van grote artiesten ging beluisteren. Dat was het startpunt voor het nieuwe album.
Soundgarden is dus een grote inspiratiebron. Dat hoor je bijvoorbeeld terug in Only Love Can Save Me Now. Andere namen die vaker terugkomen, zijn Led Zeppelin en The Beatles, zo blijkt uit het James Bond-achtige 25, waarin de in Maine woonachtige zangeres terugkijkt op haar leven. Ook de naam van Pearl Jam komt soms in gedachten op. Niet vreemd, want de band werkte samen met Matt Cameron (drummer van Pearl Jam en Soundgarden). Zo kunnen we nog wel even doorgaan met namen noemen (Neil Young, Janis Joplin, Ozzy Osbourne, Heart). Het is een eerbetoon aan rock-n-roll. Letterlijk, zoals blijkt uit Rock And Roll Heaven. Een geslaagde hommage dankzij de effectieve benadering van songwriting, waarbij verschillende stijlen uit het verleden samenkomen op een heel diverse plaat.
Het album start donker en vol frustratie, maar de toon en tekstuele inhoud worden lichter en positiever naarmate de speeltijd vordert. De collectie songs start stevig met het titelnummer en And So It Went (met een onderscheidende gastrol voor Tom Morello van Rage Against The Machine). Daartussenin zit de atmosferische, grungy track Only Love Can Save Me Now. Na het ritmisch sterke, bluesy My Bones komen de rustigere songs aan bod met allereerst Got So High (een loungy track met slide-gitaar) en later het folky, akoestische Standing At The Wall, met bijdragen op keyboard die voor een epische touch zorgen.
De zevenentwintigjarige zangeres gaat schijnbaar moeiteloos mee met de variatie. Haar stem past zowel prima bij de rockers als bij het rustigere werk zoals de country-afsluiter Harley Darling. Ze moet het niet van een groot bereik of veel power (zoals Lzzy Hale) hebben, maar van haar emotionele voordracht, zoals in Standing At The Wall en 25. Mede daardoor zijn die tracks enkele van de hoogtepunten van deze release. Ze kan echter niet alle nummers promoveren tot hoogtepunt. Soms is het niet meer dan degelijk.
Toch is Death By Rock And Roll een fijn rockalbum. Het scoort niet hoog op originaliteit, maar weet de luisteraar snel te pakken, mede dankzij de no-nonsense-productie die bijdraagt aan een eerlijke sound. Er is niet veel gesleuteld aan het geluid en daardoor krijg je sneller een connectie met de songs. Dit vierde album biedt doorgewinterde rockliefhebbers niet veel baanbrekends, maar is voor relatieve nieuwkomers een welkome, gevarieerde introductie in de rockwereld.
Tracklist:
1. Death By Rock And Roll
2. Only Love Can Save Me Now (Feat. Kim Thayil And Matt Cameron)
3. And So It Went (Feat. Tom Morello)
4. 25
5. My Bones
6. Got So High
7. Broomsticks
8. Witches Burn
9. Standing At The Wall
10. Turning Gold
11. Rock And Roll Heaven
12. Harley Darling
