Wardruna is sinds jaar en dag heer en meester in het dark folk-genre. Of nordic folk, of ambient, of wat voor label u ook maar wilt plakken op de op Noordse cultuur, tradities, mythes en sagen gente oermuziek met moderne twist. Na het volbrengen van de Runaljod-trilogie was het weliswaar even zoeken naar identiteit, doel en richting, maar wie zich ook maar enigszins verdiept heeft in de Noordse mythologie weet dat Ragnarok - de ondertitel van de trilogie-afsluiter uit 2016 - zowel een eind- als een beginpunt is. Een eind van de heersende machten en een begin van een nieuwe tijd.
Zo kwam bandleider Einar 'Kvitravn' Selvik in 2018 met een zogenoemd skaldisch solo-album op de proppen. Conceptueel mag Skald dan in het verlengde liggen, de muzikale verschillen zijn enorm. Is dit dan het gevolg van de Ragnarok? Is dit dan wat er overblijft als Surt met zijn vlammende zwaard vrijwel alles vernietigd heeft? Is dit dan de nieuwe tijd? Is dit de nieuwe Wardruna? Nee, toch? De band bleef touren en de fans vonden daarin bevestiging dat de band uit de as verrees. Het Noorse collectief is springlevend en pakt de oude wapens weer op. Of is het - om er maar eens een bijbels spreekwoord bij te pakken - oude wijn in nieuwe zakken?
Voordat we het antwoord hierop vinden, eerst een klein intermezzo. We moeten het even hebben over de albumtitel: Kvitravn (ook wel geschreven als Kvitrafn) is niet alleen de naam van deze plaat, maar ook de nickname van bandleider Einar Selvik. Of nouja, bijnaam. Die naam is natuurlijk niet lichtzinnig gekozen. Dat zou wel zo ongeveer - bij gebrek aan een beter woord - heiligschennis zijn. Krijgen we dan (weer) een soloalbum voor de kiezen? Er was niks mis met Skald als titel voor een album met skaldische teksten, maar Kvitravn was conceptueel veel beter, veel sterker geweest. Maar genoeg mijmeringen.
Want we wachten al zo lang voordat dit door de pandemie uitgestelde album het licht mag zien. Maar hier is 'ie dan. De 'echte' opvolger van het Runaljod-drieluik. Dames en heren, mag ik aan u voorstellen, het nieuwe epos van Wardruna: Kvitravn. Geen solo-album, geen egotrip, het is slechts de naam van de nieuwe saga, de jongste telg in de familie.
Maar de herrijzenis die volgt op Skald betekent niet alleen een voortzetting, het is ook een verandering. Natuurlijk blijft de band trouw aan zijn roots waarin traditionele instrumenten, ritmes, zangvormen en noem het maar op aangevuld worden met natuurgeluiden. Maar Kvitravn klinkt anders. Moderner. Er is echt een nieuwe tijd aangebroken. Dat zit hem vooral in de productie. Die klinkt voller, warmer en geslepener. Het vertoont wat dat betreft veel meer gelijkenis met de sound van Hugsj en Skuggsj, u weet wel, die twee platen van Einars samenwerking met Ivar Bjrnson (Enslaved) voortvloeiende uit hun optreden op het festival ter ere van het 200-jarig bestaan van de Noorse grondwet. Het is ongetwijfeld een gevolg van het nieuwe label waarbij Wardruna sinds 2019 bivakkeert; Columbia records, n van Sony's vier vlaggenschip-labels. Daar zit geld en geld maakt dingen mogelijk.
Maar haters van scheurende gitaren, grunts en al het andere metalgeweld (wat doet u eigenlijk hier op Metalfan.nl?) hoeven zich niet ongerust te maken. Daar blijft de band ver van en dat is maar goed ook. De prachtige (samen-)zang van Einar en zangeres Lindy-Fay Hella alleen al is (weer) een genot. Bij zulke oorstrelende klanken wil je toch geen grunts? De perfect gebalanceerde sound waarin de aardse klanken van de traditionele instrumenten volledig tot hun recht komen, biedt helemaal geen ruimte voor snerpende gitaren. En dan die ritmes.
Ik zou het hele album kunnen gaan ontleden. Ik zou u kunnen vertellen dat er allerlei interessante verhalen zitten in de teksten en de titels. Dat Munin lingustisch verwant is aan 'geheugen': memorie. Ik zou u kunnen vertellen dat Skugge na ruim drie minuten een heerlijk dreigende 7/8 heeft. Maar dat ga ik allemaal niet doen.
U weet het namelijk allang. Wardruna is weer ouderwets op dreef. Wardruna hertstelt het equilibrium en vaart voort. Wardruna toont zich de overwinnaar en slaat op overtuigende wijze zijn slag. Wardruna is zelfverzekerd en toont zich wederom heer en meester.
Tracklist:
1. Synkverv
2. Kvitravn
3. Skugge
4. Gr
5. Fylgjutal
6. Munin
7. Kvit Hjort
8. Viseveiding
9. Ni
10. Vindavlarljod
11. Andvevarljod
