KiaRa is het soloproject van Anna Moiseeva, zangeres van de symfonische metalformatie Imperial Age. In die band heeft ze slechts beperkt invloed op de songwriting. Met KiaRa kan de zangdocente haar ei beter kwijt. Nadat eerder de single Loneliness was uitgekomen, is Storyteller (elk nummer vertelt een verhaal) haar eerste reguliere album. De single verscheen zowel in het Engels als in het Russisch. Die twee talen kom je ook op de debuutplaat tegen, want track twee tot en met vijf komen aan het einde van de tracklist in het Russisch terug.
Dat Moiseeva kan zingen, wisten we al, want dat bewijst ze zowel in de studio als op het podium bij Imperial Age. Ook op dit album maakt ze over het algemeen een goede indruk met zowel haar normale als klassieke zangstem. De sopraan brengt de Engelse versies met een accent en er zijn enkele schoonheidsfoutjes (in First Love en Loneliness moet het soms uit de tenen komen), maar heel storend is dat niet. Haar zanglijnen en de instrumentale partijen sluiten vaak mooi op elkaar aan. Je kunt aan de Russische versies horen dat ze zich comfortabeler voelt. Daardoor hebben die tracks nt wat meer overtuiging dan de Engelstalige.
Er zijn twee gastvocalisten. De extreme vocalen van Paul Vredes, die in twee nummers opduiken, hadden beslist achterwege gelaten mogen worden. Het duet met Markta Morvkov (Alia Tempora), dat naar aanleiding van het overlijden van Annas stiefzuster geschreven is, krijgt een veel hogere score, omdat daarin de vocalen veel beter bij elkaar passen.
Dat de Russische frontvrouw gitariste, pianiste en violiste is, weten buitenstaanders zeer waarschijnlijk niet. Haar toetsenspel is dik in orde, zoals het karaktervolle, doomy Birth And Death toont, dat op zeer fraaie wijze de verschillende partijen bijeenbrengt. De zevenentwintigjarige multi-instrumentaliste heeft niet alles zelf ingespeeld. Ze krijgt op dit album hulp van bassist/producer Alexander Zaharov, fluitist Semen Balan en gitarist/producer Paul Vredes. En drums dan? Die zijn helaas geprogrammeerd, al lijden slechts een paar stevigere tracks daaronder. Datzelfde geldt voor bepaalde orkestrale partijen. Ze klinken wat kunstmatig, zoals tijdens de te snelle fade-out aan het einde van Sacred Promise.
Het demo-achtige geluid voldoet niet aan de huidige productie-standaarden, maar tegelijkertijd geeft het deze release wel een karakter dat bij de nummers past. Het is alleen jammer dat er wat power ontbreekt in stevigere tracks als het rockende Viking. Desondanks heeft het geheel wel sfeer. Je gaat als het ware terug in de tijd naar de jaren negentig.
In vergelijking met Imperial Age is het solomateriaal wat ingetogener. Dat blijkt onder meer uit het gothic en doomy Birth And Death en uit het romantische First Love. De nummers zijn sfeervol, soms sprookjesachtig (Sacred Promise) of door de natuur/het universum genspireerd (het instrumentale Cold Space Dust). Meestal is het melodieuze, door de jaren negentig genspireerde symfonische metal wat de klok slaat, maar in Curse hoor je ook Russische folk terug.
Storyteller is een heel prettig album, dat af is gelopen voordat je het weet. Dat is uiteraard een goed teken, want het nodigt met name vanwege de prima ideen en uitstekende harmonien uit om opnieuw beluisterd te worden. Ondanks de kritiek op de productie weet Anna Moiseeva de luisteraar een uiteenlopende collectie songs te bieden die genoeg hooks en sfeer heeft om van een geslaagd en karaktervol debuut van deze ambitieuze dame te spreken.
Tracklist:
1 Cold Space Dust
2 Sacred Promise
3 Birth And Death
4 Curse
5 Loneliness
6 Sister
7 First Love
8 Viking
9 Broken Illusions
10 Священный обет (Sacred Promise)
11 Рождение и смерть (Birth And Death)
12 Проклятье (Curse)
13 Одиночество (Loneliness)
