Midnight Motel trapt het nieuwe, tweede album Adrenaline Junkies af met het geluid van een speelautomaat. De openingstrack Rolling The Dice is een mooie weergave van waar deze Nederlands rockband voor staat. De rock-'n-roll van het viertal is rauw, recht voor zijn raap en pakt snel. Dat laatste komt mede door de lekkere productie (in handen van leadgitarist Gijs van Noort) die een livegevoel benadert.

Het zijn vooral de rappe, energieke tracks waarmee de groep indruk maakt. De genoemde openingstrack bijvoorbeeld en ook de aangename titelsong en het punkerige Auto Pilot. Songs die het op het podium ongetwijfeld goed zullen doen. De opbouw van de nummers is niet al te ingewikkeld en volgt de welbekende patronen. Het kwartet probeert het wiel dan ook niet opnieuw uit te vinden. Hier en daar leidt dat tot wat typische rockclich�s zoals de gesproken tekst aan het begin van This Train Rolls On en de bijzonder melodramatische ballad Hurt. Ook het alternatieve rock-achtige Piece Of Me weet niet te overtuigen. Nee, dan werkt Broken Dreams, de tweede akoestische ballad van de schijf, een stuk beter. Zanger Coen van Noort klinkt hierin minder geforceerd dan tijdens de eerste langzame episode. Bovendien is de tekst een stuk beter en wekt de zanger in combinatie met het akoestische gitaarspel een prettige, zomerse vibe op. De bescheiden inzinkingen zijn dan ook van van korte duur.

Met The Reason en het zeer enthousiaste Too Bad I Love doet het viertal weer waar het goed in is. Laatstgenoemde is het absolute hoogtepunt van de plaat met heerlijke gitaar- en orgelpartijen en een buitengewoon aangename ritmesectie. Dit nummer is een mooi visitekaartje en etaleert wat de band in zijn mars heeft. Adrenaline Junkies is over het algemeen een aardig en vermakelijk album.

Tracklist:
1. Rolling The Dice
2. Adrenaline Junkies
3. Electric
4. Hurt
5. Auto Pilot
6. Piece Of Me
7. The Reason
8. Broken Dreams
9. Too Bad I Love
10. This Train Rolls On