Het is een productief jaar voor My Dying Bride. Aan het einde van de winter kwam The Ghost Of Orion uit en nu ligt er al weer een nieuwe ep op de draaitafel. Tussendoor verscheen er ook nog eens een bier (om precies te zijn een vienna lager) met de naam Old Earth, gebrouwen in Yorkshire. Frontman Aaron Stainthorpe grapte recentelijk nog dat hij van de drie producten het meest enthousiast was over het bier.
Maar nu weer serieus: Macabre Cabaret heeft meerdere betekenissen. Het is een ep die onder andere ingaat op de vraag waarom we zo ongelukkig zijn, terwijl we ons eigenlijk gelukkig zouden moeten voelen. Tevens is de titel van toepassing op de huidige situatie in de wereld, en dat terwijl de songs al een tijd geleden zijn geschreven. Sterker nog: de opnamen vonden ten tijde van die van The Ghost Of Orion plaats, dus de twee releases hebben een vergelijkbare sound. Dat betekent ook dat de harmonien in de iets overgeproduceerde cleane vocalen terugkeren.
De release bevat drie tracks. Het titelnummer van tien minuten, waarmee deze release opent, wisselt tussen een trage, melodieuze riff en een pianopartij. Daarvan maakt de sectie met het zware gitaarwerk de sterkste indruk. A Secret Kiss is de beste track op deze ep. Deze bevat een harmonieuze riff, die afgewisseld wordt met pinch harmonics. Die flageoletten doen herinneren aan het oude werk van de Britse formatie. Het is vooral daardoor het meest typische My Dying Bride-nummer. A Purse Of Gold Of Stars is een fragiele, gesoleerde compositie, waarin kalm, meditatief pianospel domineert en gesproken tekst en orkestraties later aansluiten.
Macabre Cabaret is een aangenaam tussendoortje. Beslist geen meesterwerk, maar met name A Secret Kiss had niet misstaan op The Ghost Of Orion. My Dying Bride sluit een succesvol jaar op een positieve manier af. Proost, Aaron en co.
Tracklist:
1. Macabre Cabaret
2. A Secret Kiss
3. A Purse Of Gold And Stars
