Vorig jaar kwam Snow White And Rose Red uit; een single van de Nederlandse, symfonische metalformatie Blackbriar. Daarin vormt zangeres Zora Cock een duo met Snow White Blood-frontvrouw Ulli Perhonen. De kruisbestuiving leverde veel belangstelling op voor beide bands. Wie had er anders in Nederland gehoord van de Duitse metalformatie, die met Hope Springs Eternal zijn debuutalbum op de markt brengt?
Om nog even bij het duet te blijven: het sprookjesachtige aspect komt ook weer terug op Hope Springs Eternal. De oosterburen laten zich namelijk inspireren door onder meer Die Sterntaler (1812) van de gebroeders Grimm, zo blijkt uit de hoes van de langspeler. Andere verhalen die terugkomen zijn Rapunzel en Pechmarie. De verschillende verhalen hebben een boodschap van hoop als verbindend element.
Ditmaal echter niet Zora Cock als gastvocaliste, maar in openingstrack Shared Hearts hoor je Lilly Seth (Aeranea, Hereafter) samen met Perhonen de rollen van de zusters Sneeuwwitje en Rozerood spelen. Ze nemen je mee naar een sprookjeswereld waarin je het hele album verblijft. Zo zijn de vocalen verhalend en de orkestraties filmisch.
Hoewel daar een lieflijke benadering van musiceren bij past, komen de oosterburen in meerdere tracks stevig uit de hoek. Luister maar eens naar You Belong To Me en Rising Of The Sun. Het gitaargeluid staat duidelijk hoorbaar in de mix en de ritmesectie zorgt voor een stevige basis. Voor een undergroundrelease is er op productioneel vlak goed werk geleverd. Het is te hopen dat er voor de opvolger nog betere middelen beschikbaar zijn om de verbeterpunten (mix, natuurlijkere orkestraties) aan te pakken.
Wat de muzikanten goed doen, is wisselen van stijl. Naast power metal in de openingstrack heeft het folky Longing For The Sea wel iets van Amorphis en is The Court Jester een wat traditionelere, symfonische metaltrack. De stijl van het rustpunt Never-Ending Waltz kun je aan de titel wel aflezen. Falling Stars gaat meer richting een gothic powerballad en Rising Of The Sun bevat een zeer geslaagde, ritmische twist.
De oosterburen komen als een eenheid over en stuwen elkaar meermaals naar grotere hoogten. Neem de wisselwerking van symfonische elementen en groovende riffs in Drop A Stitch of de prachtige zanglijnen en de orkestrale melodien (waar Perhonen voor verantwoordelijk is) in het uitstekende Court Jester. Het zijn slechts twee voorbeelden van bovengemiddelde songwritingkwaliteiten.
Ster van het album is echter de frontvrouw. Ze heeft een groot bereik en maakt zowel met haar melodieuze als operazang een zeer positieve indruk. In Drop A Stitch varieert ze geslaagd met haar duistere, krachtige en theatrale vocalen. In You Belong To Me vormt ze een duet met Danny Meyer (Oversense). De track van zeven minuten werkt toe naar een epische climax en is mede daardoor n van de hoogtepunten.
De andere tracks doen er echter weinig voor onder. Ze blijven al snel hangen en je zingt ze vroeg of laat mee. Hope Springs Eternal gaat van het ene hoogtepunt naar het andere. Niet alleen vanwege de memorabele zanglijnen, maar ook doordat elk nummer zijn eigen identiteit heeft, een eigen verhaal vertelt en het album als geheel toch een prettige flow heeft. Knap gedaan. Er zit hoorbaar veel werk in deze collectie songs die al snel uitnodigt om opnieuw beluisterd te worden. Het is dan ook te hopen dat het positieve eindresultaat een bevorderende werking heeft op de naamsbekendheid van Snow White Blood.
Tracklist:
1. Shared Hearts
2. Longing For The Sea
3. Drop A Stitch
4. Never-Ending Waltz
5. You Belong To Me
6. The Court Jester
7. Rising Of The Sun
8. Falling Stars
