Dat gnostiek al jaren een inspiratiebron is voor de teksten van Draconian moge inmiddels bekend zijn. Ook Under A Godless Veil handelt over het complexe onderwerp. Specifiek over Sophia, de godin van de wijsheid. Ondanks haar goede intenties zorgt ze voor het ontstaan van de demiurg, die haar goddelijkheid steelt. Het resulteert in haar zondeval. De demiurg creert vervolgens de materialistische wereld inclusief de mensen.
De teksten gaan vooral in op het verdriet en de spijt die Sophia heeft van haar acties en de tragiek van ons bestaan. Zo begint het album treffend met Sorrow Of Sophia. Het is direct n van de hoogtepunten. Prachtig hoe de bandleden de emoties omzetten in muziek. Dt, en met name het treffende inpassen van de neerslachtige keyboardpartijen halverwege (bijna als een klein orkest) getuigen van bovengemiddelde songwritingkwaliteiten.
Die twee uitersten (tekstuele diepgang en het omzetten daarvan in muziek) vormen de kracht van dit zevende album. Terwijl het vocale duo Anders Jacobsson en Heike Langhans op potische, wetenschappelijke en confronterende wijze verhalen over wanhoop, uitzichtloosheid en het niet verbonden voelen met de wereld, klinkt ondertussen de melancholische doom (My Dyng Bride, Swallow The Sun) in al zijn glorie.
In vergelijking met Sovran (2015) is de muziek veel minder direct en juist een stuk atmosferischer, met meer ruimte voor meditatieve en kosmische elementen. Daardoor pakken de nummers je minder snel dan die van zijn directere voorganger. Het kost even tijd voordat de impact groter wordt en de intentie van het album duidelijk wordt.
Het is een stuk fragieler en subtieler dan voorheen. Een treffend voorbeeld daarvan is Sleepwalkers, dat handelt over opgesloten zitten en je als een verloren ziel voelen. Dat droefgeestige gevoel is fraai omgezet in prachtig getokkel en een ijzersterk refrein, waarin de Zuid-Afrikaanse zangeres schittert. Ze zingt op dit album ingetogener dan voorheen, hetgeen uitstekend past bij het sentiment van de composities, zoals het ambient Burial Fields toont, dat een positieve dialoog van Sophia en Christos is.
Under A Godless Veil heeft vooral een grote impact als je geraakt wordt door de combinatie van ingetogen muziek en diepgaande tekst. De wisseling tussen cleane en extreme vocalen is uitstekend uitgewerkt. Oppervlakkig beluisteren van dit album levert een minder bevredigend gevoel op. Het is de diepgang die deze plaat veel interessanter en sterker maakt. Het is een stemmige en sentimentele collectie composities die zijn draaiuren nodig heeft. Under A Godless Veil brengt misre en schoonheid op een intrigerende manier samen.
Tracklist:
1. Sorrow Of Sophia
2. The Sacrificial Flame
3. Lustrous Heart
4. Sleepwalkers
5. Moon Over Sabaoth
6. Burial Fields
7. The Sethian
8. Claw Marks On The Throne
9. Night Visitor
10. Ascend Into Darkness
