Verwacht van het solowerk van de Zweedse multi-instrumentalist Henrik Palm geen vrolijke deuntjes of muziek die makkelijk in kaders is te vatten. De muzikale alleskunner heeft naam gemaakt bij het onvoorspelbare en eveneens donkere In Solitude, dat helaas al enige jaren uit elkaar is. Daarnaast is Palm onherkenbaar geweest als bassende 'Nameless Ghoul' bij Ghost in de Meliora-periode (2015) en speelde hij bij Pig Eyes, Gsta Berlings Saga en Sdra Sverige. Die rijke ervaring komt terug op zijn tweede soloplaat Poverty Metal.
Het vervolg op Many Days (2017) heeft eveneens acht nummers en een speelduur van een kleine veertig minuten. Net als op het debuutalbum neemt Palm de luisteraar mee op een bizarre reis door zijn donkere, muzikale wereld. Bully, Sugar, Destroyer en Last Christmas hebben een lager tempo en kennen veel doominvloeden (vroege Black Sabbath) met allerlei gothic-accenten. Die gothic/new wave-accenten zijn een constante factor met af en toe een prominente rol voor elektronische effecten en wilde synthesizeruitspattingen (Destroyer). Palm verzacht het gemis van In Solitude. Zowel zang als instrumentatie vertonen veel gelijkenissen met die band.
De songs vol horrorsferen hebben soms persoonlijke teksten (Bully, Nihil, Nihlist), terwijl andere tracks een theatralere opzet hebben (Concrete Antichrist, Given Demon). Dat laatste geldt niet alleen voor de tekst, maar wordt ook bewerkstelligd via langere, filmische instrumentale delen (Given Demon). Er gebeurt dan ook veel op Poverty Metal en hoewel de muziek niet altijd gemakkelijk te behappen is, weet deze wel langdurig te boeien en interesseren. De bijzonder helder klinkende instrumentatie is rijk aan details (het schitterende, bezeten gitaarwerk tijdens Concrete Antichrist bijvoorbeeld) en de prominente bas dient als gids bij het beluisteren van de mistroostige tracks.
Toch zijn er ook lichtere elementen te ontdekken. Het grotendeels instrumentale en opgewekte Nihil bijvoorbeeld, dat wel wat weg heeft van Magna Carta Cartel en de zanglijnen van Nihlist, dat als een van de hoogtepunten van het album geldt. De track met een heerlijke baslijn en bezwerende zang werkt toe naar een fantastische instrumentale uitspatting in de stijl van Ghost met flink wat elektronische elementen. De song is zeer interessant voor Ghost-liefhebbers die in het nieuwe materiaal van deze groep de rauwe randen missen.
De muziek van Henrik Palm bevat onmiskenbaar invloeden van de bands waarin hij actief is geweest. Palm heeft daar echter een eigen draai aan weten te geven op Many Days en doet dat wederom op Poverty Metal. Zijn genre-overstijgende muziek is interessant voor liefhebbers van gothic (rock), doom, punk en meer.
Tracklist:
1. Bully
2. Sugar
3. Concrete Antichrist
4. Given Demon
5. Destroyer
6. Nihil
7. Nihilist
8. Last Christmas
