Hoewel Humavoid in 2014 het album Faster Forward en in 2015 de ep Glass uitbracht, beschouwen de bandleden Lidless als de eerste chte Humavoid-release. De nummers op Faster Forward waren namelijk deels geschreven voor de vorige band van het vocale duo Suvimarja Halmetoja (toetsen) en Niko Kalliojrvi (gitaar) en de ep van een jaar later was een experiment in zware instrumentatie en melodieuze zang.
Lidless bouwt deels voort op die ep. Met name de riffs sluiten erop aan. De zang is evenwel extremer. Meer screams en grunts dus. Dat levert een agressiever karakter op. De muziek is een combinatie van elementen van Meshuggah, Jinjer, Car Bomb, Textures, Between The Buried And Me en The Dillinger Escape Plan. De Finse groep voegt daar jazzy pianopartijen en futuristische keytarklanken aan toe, zonder dat dat ten koste van de zware muziek gaat. De Finnen zijn duidelijk gedreven door nieuwsgierigheid.
Het kost wel de nodige luisterbeurten om het songmateriaal te doorgronden. Iemand die alleen driekwarts- en vierkwartsmaten gewend is, struikelt ongetwijfeld over de hoekige riffs en de polyritmiek. Als je tot die groep behoort, begin dan maar bij het Jinjer-achtige titelnummer, dat behapbaar is en goede breakdowns bevat. Of bij de single Aluminum Rain, waarin Suvimarja af en toe clean zingt en Niko tussendoor grunt. Dat gaat beiden trouwens goed af en ook de extreme vocalen van Suvimarja overtuigen. Met name de afwisseling tussen haar Gojira-achtige vocalen en melodieuze zang in de progressieve afsluiter Drywall Cracks is een uitstekend visitekaartje.
Iedere track laat een net wat ander geluid horen. Dat komt niet alleen door de vocale variatie, maar ook door het gevarieerde toetsenspel. Zo is Undercurrent vooral proggy, Drywall Cracks filmisch en belicht het atmosferische Matter de symfonische kant. In Aluminum Rain maakt jazzpianist Iiro Rantala het verschil met een solo en in het Textures-achtige, stevige The Breathing Method zijn de toetsenpartijen striemend, al is het jazzy, instrumentale middelste deel juist verfrissend. De heren (naast Niko zijn dat bassist Mikki Rousi en drummer Heikki Malmberg) etaleren op zeer geslaagde wijze hun kunsten in dit gedeelte. Inside 1 en Inside 2 zijn evenwel korte, filmische, overbodige intermezzos.
Hoewel je de invloeden er makkelijk uit kunt pikken, is Lidless n van de meest originele releases die recentelijk op de markt is gekomen. Met name het experimentele en jazzy aspect maakt het verschil. Productioneel moet er nog wel het een ander gebeuren om het echt als een eenheid te laten klinken, maar je hoort dat de groep een steeds betere balans vindt tussen de verschillende elementen. Afsluiter Drywall Cracks doet met zijn progressieve benadering dan ook met veel vertrouwen uitkijken naar toekomstig werk. Niet vies van een experiment met djenty grooves en jazz? Geef Humavoid dan beslist een kans.
Tracklist:
1. Fortune For Demise
2. Lidless
3. Aluminum Rain
4. Inside 1
5. Matter
6. What You Hide
7. Inside 2
8. The Breathing Method
9. Undercurrent
10. Drywall Cracks
