Aversio Humanitatis combineert op dit album beklemmende, moderne post-blackinvloeden (Deafheaven, White Ward) met dissonante, tegendraadse gitaarritmes la Blut Aus Nord en Leviathan (de Amerikaanse), om het geheel af te romen met een extra-dikke portie orthodoxe black metal (Funeral Mist, Deathspell Omega). Het resultaat is een dik en ondoorgrondelijk, labyrintisch ensemble van in gitzwarte klanken verpakte nachtmerries en koortsdromen. De stijl van Aversio Humanitatis is inmiddels niet meer nieuw, maar de uitvoering is tot in de kleinste finesses uitgedacht.
Opener The Weaver Of Tendons zet de toon met zijn dissonante gitaarloopjes tegen een betonnen muur van effectieve post-blackmetalriffs. Het hierop volgende The Presence In The Mist is eigenlijk pure Mgła-verering. De krioelende, onder de huid kruipende riffs, het trage, omineuze tempo en het megalomane gebulder van frontman A.: alles herinnert aan de magistrale exercities in futiliteit van bovengenoemde groep. Naast de toch al intense instrumentatie is het de afwisselende strot van A. die de luisteraar op Behold The Silent Dwellers verder de peilloze diepte insleurt. Naast het bovengenoemde gebulder beroept hij zich regelmatig op desolate uithalen en exclamaties die herinneringen aan Shining (de Zweedse) oproepen.
Hoewel deze plaat maar vijfendertig minuten klokt, is het een bijzonder krachtige luisterervaring. Aversio Humanitatis grijpt de luisteraar vanaf de eerste seconde bij de strot en sleurt hem mee langs een zestal uitstekend uitgevoerde, beklemmende, volwassen tracks. Behold The Silent Dwellers is modern, nihilistisch en sinister, zonder te hoeven vervallen in gimmicks of in krakkemikkige keldersoundverering. Zo goed kan black metal anno 2020 klinken!
Tracklist:
1. The Weaver Of Tendons
2. The Presence In The Mist
3. The Sculptor Of Thoughts
4. The Wanderer Of Abstract Paths
5. The Watcher In The Walls
6. The Scribe Of Dust