Kataklysm is de laatste jaren vooral aan het spelen met zijn sound. Van de typerende northern hyperblast-stijl werd langzaam afstand genomen en ook het kenmerkende deathmetalgeluid�maakte steeds meer plaats voor een zware groove. Ondanks wisselende reacties op de laatste paar platen, blijft de formatie succesvol. Op zijn veertiende studioalbum Unconquered trekt de band echter weer iets meer van leer. Hiermee beoogt de groep de fanbase van het vroegere werk meer aan te spreken, alsmede de liefhebbers van het moderne materiaal.�

Concreet houdt dat in dat Kataklysm sporadisch teruggrijpt op elementen waar de band om bekendstaat. Vrij gemakkelijk in het gehoor liggende death metal, waarbij voornamelijk de focus ligt op het drumwerk en snedige, zware gitaarriffs. Vocalist Mauricio Iacono�brult met zijn kenmerkende stemgeluid de boel bij elkaar. De herkenbare groove waar de groep de laatste tien jaar mee speelt, is nog steeds volop aanwezig, maar zo nu wordt het tempo flink versneld en zijn er ook nog fragmenten van het�hyperblast-drumwerk te horen.�

Unconquered schiet vanaf het begin af aan met scherp. Na een rustig intro trapt The Killshot fel en agressief af. Venijnige lyrics worden gecombineerd met de typerende sound van Kataklysm, waarbij vooral het drumwerk heerlijk stuwend is. De band klinkt gemotiveerd en is op dreef. Dat blijft de groep ook tot aan de laatste seconde. Zo volgt de ene klapper de andere op. Cut Me Down, Underneath The Scars en Focus To Destroy You zijn allemaal compacte krakers die doen wat ze moeten doen. Het tempo ligt hoog, de logge riffs van gitarist J-F Dagenais imponeren en�Iacono's�zang is krachtig. Hij buldert zich met gemak door de brute coupletten en machtige refreinen heen. Daarbij laat hij af en toe ook nog eens zijn hoge screams horen.

Het is echter drummer Oli Beaudoin die de beste indruk achterlaat. Van alle vier platen waarop hij op de trommels mocht slaan, doet hij dat hier het meest overtuigend. Vooral tijdens het geweldige Stitches en het furieuze Defiant stijgt hij, samen met zijn bandmakkers, boven zichzelf uit. Zo intens als in het laatstgenoemde nummer is de Canadese formatie al jaren niet meer geweest.�Het is dan ook jammer dat dit album Beaudoins zwanenzang is, nu hij inmiddels is vervangen door�James Payne (ex-Vital Remains, ex-Hour Of Penance).�

Zo is Unconquered een samensmelting van het oudere werk van Kataklysm en de groovende sound van de laatste jaren. De band combineert deze elementen op een natuurlijke en frisse manier. Op de laatste platen bood de groep kwaliteit, maar werd het scherpe randje gemist. Dat wordt hier dubbel en dwars ingehaald.�Vooral de tracks waarin Kataklysm�de extremiteit weer wat meer opzoekt, zijn om te smullen. Zodoende kun je prima stellen dat de formatie zijn sterkste plaat sinds jaren heeft afgeleverd.

Tracklist:
1. The Killshot
2. Cut Me Down
3. Underneath The Scars
4. Focus To Destroy You
5. The Way Back Home
6. Stitches
7. Defiant
8. Icarus Falling
9. When It's Over