Hoewel Aurium duidelijk een symfonische metalband is, staat deze nog niet op Metal Archives. Het geeft aan hoe onbekend deze Servische formatie is. Blijkbaar heeft nog niemand de moeite genomen om de in juni verschenen tweede full-length The Second Sun of eerder werk voor te dragen aan het archief. Zal daar met wat promotie voor de nieuwe collectie composities, waaruit Nightwish duidelijk n van de inspiratiebronnen blijkt, verandering in komen?
De via Art Gates Records uitgebrachte plaat is een bijzondere, want zowel ex-zangeres Milica Jovanov als de nieuwe aanwinst Dragica Maletić zijn erop te horen. Het album was al in zijn geheel opgenomen met Jovanov, waarna ze besloot de band te verlaten om zich te concentreren op haar solocarrire met haar project Milissa Strange. De overgebleven bandleden kenden Maletić al van haar vorige band Demist en na een paar gastoptredens voegde ze zich bij de vier heren, waarvan toetsenist Sinia Mladenović de drijvende kracht is.
The Second Sun pakt een stuk steviger, zwaarder en moderner uit dan het debuutalbum Still Life (2015) en de ep The Silent Moon (2016). Het atmosferische en mystieke jarennegentiggeluid van het debuutalbum heeft plaatsgemaakt voor een veel directere sound waarbij de gitaarpartijen meer op de voorgrond staan. Ze staan net als de goed te volgen bas- en wat kunstmatige drumpartijen in dienst van de composities. Af en toe zijn er wel experimenten, getuige de blasts in het dynamische Dead Landscapes en de vervormde vocalen, gesproken passages en synthpartijen in Timekeeper, die bijdragen aan de afwisseling.
Grootste aantrekkingskracht zijn de zanglijnen van de zangeressen, getuige die in Asylum, Leaden Skies en het overtuigende, harde en bombastische Garbage Eater. Jovanov maakt vooral indruk met haar klassieke sopraanzang, terwijl haar eenendertigjarige opvolgster het veel meer moet hebben van melodieuze popzang. De nieuwe zangeres maakt vooral indruk als ze niet te veel kracht hoeft te zetten. Sanja Cookie Drča (Nemesis) screamt mee als gastzangeres in Dead Landscapes en het gefocuste Garbage Eater.
Hoewel je kunt horen dat er veel werk in de composities zit, sluiten niet alle partijen optimaal op elkaar aan. Luister maar eens naar het wat hakkelige Curtains Fall. Het lijkt erop dat Mladenović bij het componeren soms iets te veel hooi op zijn vork wil nemen, getuige de reeds in 2005 geschreven epic Phasinidae, waarin het middelste deel je meesleept, maar een aantal andere passages onopgemerkt voorbijgaat. Er is op het gebied van songwriting dus nog wel werk aan de winkel, zo blijkt ook uit het wat abrupt eindigen van Leaden Skies en Curtains Fall.
Een ander verbeterpunt is er op productioneel vlak. Het zal wellicht een budgetprobleem zijn, maar The Second Sun mist wat dynamiek, al zijn er wel stappen in de goede richting gemaakt sinds Still Life. Zo zijn de baspartijen hier en daar goed uitgelicht in de mix, bijvoorbeeld in Timekeeper en in het doomy en sfeervolle Reminiscence, waarin de bandleden net als in Nodus Tollens zich het meest comfortabel presenteren.
Aurium, vernoemd naar tinnitus aurium (oorsuizen), maakt vooral degelijke symfonische metal. Er is niets nieuws onder de zon, maar de liefhebber die niet genoeg kan krijgen van undergroundklanken met invloeden van Leaves Eyes, Nightwish en Sirenia, heeft aan The Second Sun een aardig album. Je kunt horen dat de groep gedreven is en potentie heeft. Tegelijkertijd moet er op technisch, productioneel en compositorisch vlak nog wel wat gebeuren om internationaal een onuitwisbare indruk te maken.
Tracklist:
1. Asylum
2. Leaden Skies
3. Curtains Fall
4. Dead Landscapes
5. Garbage Eater
6. Timekeeper
7. Phasianidae
8. Nodus Tollens
9. Reminiscence
10. The Silent Wake
11. Son Of The Morning Star (bonustrack)
