Mick Kenney is voornamelijk bekend als de gitarist en muziekschrijver van Anaal Nathrakh. Maar te zien aan de hoeveelheid andere projecten waar hij in meespeelt, heeft deze man een bodemloze put aan inspiratie. Hij heeft zijn muzikale talent laten horen in onder andere Born To Murder The World, Fukpig en Mistress, maar blijkbaar is dat niet voldoende. Daarom lanceert hij dit jaar een nieuw project genaamd Make Them Die Slowly. De titel is dezelfde als de Amerikaanse uitgave van de Italiaanse horrorfilm Cannibal Ferox. Die naam is dan weer gebruikt voor de albumtitel. Dit is niet toevallig aangezien de teksten van de band enkel over horrorfilms gaan. De muziek doet denken aan Anaal Nathrakh waar een goede dosis metalcore en deathcore aan is toegevoegd.

De gitaarpartijen zijn melodisch en op momenten zelfs orkestraal. Dit laatste wordt in sommige nummers versterkt door orkestrale muziek- en zangpartijen op de achtergrond. In de refreinen van Demoni en Pieces zijn strijkers te horen die lekker contrasteren met de brutaliteit van de muziek en intensiteit van de zang. In Of Jackal And Demon Born zijn klassieke koren te horen, die het nummer een epische sfeer meegeven. Als er geen orkestrale partijen te horen zijn, zorgt Kenney met zijn gitaarwerk wel voor het sfeervolle geluid. Eaten Alive! en Murder Night (The Final Girl) klinken melancholisch, terwijl The Bastards Have Landed erg opzwepend is.

De vocalen worden verzorgd door The Void. Zijn echte naam is Duncan Wilkins. Hij heeft onder het pseudoniem Drunk vaker samengewerkt met Kenney in zijn zijprojecten. Daarnaast speelt hij live ook als bassist bij Kenney�s hoofdband Anaal Nathrakh. Zijn stem is erg raspend en heeft haast iets weg van deathcore. Dit komt voornamelijk door de afwisseling tussen lage grunts en hoog, soms haast piepend gekrijs. Hoewel het soms lijkt alsof hij zijn stembanden het liefst uit zijn keel wil krijsen, blijft hij relatief verstaanbaar. Hij weet erg goed wanneer hij moet wisselen tussen zijn vele keelklanken en geeft zo elk nummer een eigen geluid.

Ondanks de hardheid van de muziek zou Ferox kunnen werken als muziek voor op een feestje. Het speelplezier van de muzikanten is duidelijk terug te horen. Daarnaast zijn de teksten vaak niet heel serieus en bij vlagen haast grappig. De refreinen zijn catchy en sommige nummers zijn heuse oorwurmen. Dit gaat echter nergens ten koste van de brutaliteit. Daarnaast klinkt de muziek nooit cheesy of afgezaagd, wat in dit genre een valkuil kan zijn. Helaas duurt het album maar 35 minuten en die vliegen voorbij. Maar gelukkig is aangekondigd dat eind dit jaar een tweede album verschijnt. Uitgaande van de kwaliteiten van Kenney zal dat weer een kraker worden.

Tracklist:
1. Profonde Tenebre
2. Murder Night
3. Demoni
4. Pieces
5. The Mutilator
6. Of Jackal And Demon Born
7. The Bastards Have Landed
8. The Nights Of Terror
9. Eaten Alive!
10. Murder Night (The Final Girl)