De naam Сивый Яр (transliteratie: Sivyi Yar of Sivyj Yar) verwijst naar een oude, Slavische godheid. Dit Russische tweemansproject mag dan relatief obscuur zijn, de band is met Grief al toe aan zijn zesde album. Bovendien heeft de band al sinds het in 2014 verschenen From The Dead Villages' Darkness onderdak gevonden bij Avantgarde Music, dat toch geen kleine speler is op het terrein van extreme metal. Terwijl een band als Drudkh op wereldwijde bewondering mag rekenen, is er maar weinig aandacht voor de muziek van dit duo. Ook dit webzine besteedde nog geen woorden aan de sfeervolle blackmetalklanken van Sivyj Yar. Tijd voor een verlate kennismaking!

De in relatief uitgestrekte composities verpakte black metal die Sivyj Yar op dit album laat horen, houdt het midden tussen typisch Oost-Europese pagan black metal (Walknut, Hate Forest) en meanderende atmosferische black metal (Drudkh, Khors), aangevuld met een sporadische shoegazetint (Old Silver Key). Het is een mengelmoes die goed werkt, hoewel de muziek van Sivvj Yar wel wat minder ver ontwikkeld is dan veel van de bovengenoemde voorbeelden. Met opener The Great Ancient Mother zet het duo in ieder geval nog niet direct zijn beste beentje voor. Het postrockgetokkel op de achtergrond botst weinig harmonieus met de meeslepende paganmetalriffs, waardoor het nummer wat gekunsteld aanvoelt.

Met het epische Wasteland, dat de twaalfminutengrens passeert, weten de Russen een betere indruk achter te laten. De band wisselt goed tussen slepende, melancholische riffs en effectieve tempoversnellingen. Zanger Vladimir beschikt bovendien over een indringend stemgeluid. Zijn hoge, wat knerpende gekrijs is prominent aanwezig. De �flow� van de track wordt echter onderbroken door een nogal ruwe overgang naar een basgedreven passage, die de opgebouwde sfeer tenietdoet. Het titelnummer en The Black Fall houden die �flow� beter vast. Ze bogen op epische, sfeervolle riffs en lange, uitgestrekte passages. De subtiele keyboardpartijen geven eerstgenoemde track wat meer diepgang, terwijl laatstgenoemde juist verrast met rustiek tremologetokkel op de akoestische gitaar (ditmaal w�l goed verwerkt).

Natuurlijk zijn er nog wel wat verbeterpunten te bedenken. De belangrijkste zijn de wat blikkerige productie en het soms wat storend op de voorgrond opererende basgeluid. De sound klinkt daardoor nog wat ruw en onbeholpen. Desondanks is de eindbalans positief. Grief is geen groots album, maar zeker vermakelijk voor de liefhebbers van sfeervolle black metal met een typische �Oostblokvibe�. Om nu ook de vorige vijf langspelers op te zoeken, gaat me wat ver, maar Grief zal zeker nog wel voorbijkomen in mijn afspeellijst.

Tracklist:
1. The Great Ancient Mother
2. Wasteland
3. Grief
4. The Black Fall
5. Depth