Enquête

Populaire bands teren veelal op succesalbums van jaren geleden. Van welke, uit 25 door ons geselecteerde ‘grote’ bands, vind je het recentste studio-album het meest bevredigend?

AC/DC - Power Up [2020]
Alice Cooper - Road [2023]
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream [2023]
Bring Me The Horizon - Post Human: Next Gen [2024]
Deep Purple - =1 [2024]
Def Leppard - Diamond Star Halos [2022]
Disturbed - Divisive [2022]
Dream Theater - Parasomnia [2025]
Five Finger Death Punch - Afterlife [2022]
Iron Maiden - Senjutsu [2021]
Judas Priest - Invincible Shield [2024]
Korn - Requiem [2022]
Linkin Park - From Zero [2024]
Metallica - 72 Seasons [2023]
Nightwish - Yesterwynde [2024]
Opeth - The Last Will And Testament [2024]
Ozzy Osbourne - Patient Number 9 [2022]
Porcupine Tree - Closure / Continuation [2022]
Rammstein - Zeit [2022]
Sabaton - The War To End All Wars [2022]
Scorpions - Rock Believer [2022]
Slipknot - The End, So Far [2022]
Tool - Fear Inoculum [2019]
Volbeat - Servant Of The Mind [2021]
Within Temptation - Bleed Out [2023]

[ Uitslag | Enquêtes ]

    2 april:
  • Bridear en Lords Of The Trident
  • Kai Hahto
  • Social Distortion en The Bellrays
  • The Raven Age en Disconnected
  • 3 april:
  • Frog Leap
  • Very 'Eavy Festival
  • 4 april:
  • Greenleaf, Gnome en High Desert Queen
  • Very 'Eavy Festival
  • 5 april:
  • Grindhoven XII
  • Salacious Gods, Oerheks en Nubivagant
  • Your Highness, Mould, The Fifth Alliance en LowMad
  • 6 april:
  • Anneke van Giersbergen
  • Benediction, Jungle Rot en Master
  • Thundermother, Cobra Spell en Vulvarine
  • 7 april:
  • And So I Watch You From Afar en Scaler
  • 8 april:
  • Save Face
    2 mei:
  • Mike Tramp's White Lion
  • RedHook en Comastatic
  • Temple Fang en Mojo & The Kitchen Brothers
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aleksi Sihvonen (Medicated) - 41
  • Coen Janssen (Epica) - 44
  • Daniel Droste (Ahab) - 45
  • Giuseppe Spanò (Daedalus) - 49
  • Markus Vanhala (Malpractice) - 44
  • Phil Demmel (Machine Head) - 58
  • Richard Loudin (Monolithe) - 51
  • Sascha Gerstner (Helloween) - 48
  • Tim Grose (Lord) - 55
Review

Onslaught - Generation Antichrist
Jaar van release: 2020
Label: AFM Records
Onslaught - Generation Antichrist
Dat Onslaught één van de betere thrashmetalbands uit het Verenigd Koninkrijk is, is geen nieuws. De band is weliswaar altijd meer trendvolger dan trendsetter geweest, maar levert wel altijd sterke platen af. Zeker sinds de reünie in 2004. Ga maar na. Killing Peace (2007), Sounds Of Violence (2011) en VI (2013) bevatten geen enkel slecht nummer. Wel had ik in 2013 wat moeite met de thematiek van VI. Hoe de band op die schijf het satanische aspect benadrukt, is gewoonweg kinderachtig.

Generation Antichrist is opnieuw een weinig subtiele albumtitel, al hoeven we dit keer gelukkig geen inspiratieloze refreinen met '666' te verwachten. Muzikaal blijkt er echter weinig veranderd. Opvallend genoeg vocaal ook niet. En dat terwijl de band sinds kort een nieuwe zanger in de gelederen heeft in de persoon van David Garnett. Hij doet niet onder voor zijn illustere voorganger Sy Keeler.

De overgang is in elk geval niet zo groot als in de jaren tachtig, toen ineens hardrockzanger Steve Grimmett (Grim Reaper) achter de microfoon verscheen, om In Search Of Sanity (1989) in te zingen. Garnett doet mij wat denken aan Mat Maurer van de ter ziele gegane Australische thrashband Mortal Sin. Agressief en schreeuwerig, maar toch een tikje melodieuzer dan Keeler. Een bijzondere vocalist is de nieuwe man echter niet. Daar moest Onslaught het overigens toch nooit echt van hebben.

Met de nieuwe zanger en een nieuwe gitarist (ene Wayne Dorman) pakt Onslaught de zaken dus niet ineens rigoureus anders aan. Integendeel. Generation Antichrist doet 37 minuten lang erg vertrouwd aan. De band fabriceert ook nu furieuze thrash metal, waarin riffs van Exodus, Metallica en Slayer continu om de eer strijden. Dat gebrek aan originaliteit kan ik de Britten makkelijk vergeven, want de nummers zijn stuk voor stuk goed. En laten we wel wezen, Onslaught draait, tussenpozen niet meegerekend, mee sinds 1982, dus de band heeft domweg het recht om dit soort traditionele thrash te spelen. Het enige eigene dat het Britse gezelschap toevoegt, is het duistere sausje. Daardoor klinkt Onslaught net wat zwartgalliger.

Of Generation Antichrist voor veel nieuwe fans gaat zorgen, waag ik te betwijfelen. Al jaren weten we wat we aan Onslaught hebben en dat inzicht verandert niet door deze schijf. Eigenlijk willen we ook niets anders horen dan de agressieve thrash, zoals de band die tot in de puntjes beheerst. Songs als Strike Fast Strike Hard en Empires Fall overtuigen ook na tientallen draaibeurten en dat is volgens mij het belangrijkste bij goede muziek. Na een wat mager eerste halfjaar voor thrash metal is de schade door Onslaught nu weer ingehaald.

Tracklist:
1. Rise To Power
2. Strike Fast Strike Hard
3. Bow Down To The Clowns
4. Generation Antichrist
5. All Seeing Eye
6. Addicted To The Smell Of Death
7. Empires Fall
8. Religiousuicide
9. A Perfect Day To Die

Score: 80 / 100

Reviewer: Jeroen
Toegevoegd: 1 augustus 2020

Meer Onslaught:

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.