Thrash metal met blackmetalinvloeden uit Noorwegen, wie had dat gedacht? Iedereen natuurlijk. De first wave van blackmetalbands kun je dan ook niet echt black metal noemen. Sodom, Venom en zelfs Slayer waren dan ook gewoon thrashmetalbands met een wat rauwere stijl vocalen en teksten over satanisme in tegenstelling tot het politieke gepraat van Hetfield en vooral Mustaine. Maar toen kwam Venom met het album Black Metal. De tieners in de saaie dorpen van Scandinavi, en dan vooral Noorwegen en Zweden, vonden dit wel wat hebben: een extremere vorm van thrash metal met meer nadruk op dood, verderf en het occulte. Maar dat is allemaal een lange tijd geleden. Hoe zit het met de hedendaagse blackened thrash?
Actuelere blackened thrash dan Ormskrik kun je haast niet vinden. De band heeft dit jaar zijn eerste full-length uitgebracht en natuurlijk moet je dan een goede eerste indruk maken met de openingstrack. Occultness begint met een stilte, waarvan je zou verwachten dat er een orkest, ambience of iets dergelijks zou komen. Maar Ormskrik gets straight to the point en begint met midtempo riffing om vervolgens een sneller ritme aan te houden en te tremolopicken. De drumpartijen zijn niet al te complex (neem bijvoorbeeld Lars Ulrich), maar ze horen zeker bij de muziek. Het is een sterke en korte opening die de aandacht trekt en de luisteraar benieuwd maakt hoe de rest van het album gaat klinken.
En dan komt uit een onverwachte hoek het nummer Destroyer Of Worlds. Je bent aan het headbangen op het snelle tempo en de ontzettend crunchy midtempo riffs, maar dan... een akoestische passage? Een prachtige adempauze tussen de chaos door leidt vervolgens naar de elektrische gitaren en drums die langzaam weer tevoorschijn komen. Daarna volgt een heerlijke en snelle thrashmetalsolo.
Dit laat al horen wat Ormskrik als groep te bieden heeft. Veel nummers klinken een beetje hetzelfde, maar goed, als je daarvan houdt, zit het wel snor. Wel zijn er uitblinkers. Denk bijvoorbeeld aan Vegen Til, dat iets langer dan een minuut duurt. Het is een prachtig akoestisch nummer, een adempauze tussen alle herrie door.
Het slotstuk Eye For An Eye is weer een mix van midtempo en sneller gitaar- en drumwerk. Dat dit een van de belangrijkste nummers is van het album (en het geweldig is dat het een closer is), komt vanwege een prachtige gitaarsolo met epische akkoorden.
Natuurlijk zijn er nummers die nogal op elkaar lijken, maar het is een genre dat al duizend keer is geprobeerd te perfectioneren. Door de eerste twee tracks, closer en het prachtige Vegen Til hebben de mannen van Ormskrik iets prachtigs in elkaar gezet. Men zegt wel eens dat je ergens moet beginnen. Ormskrik, als jullie al met zo'n full-length beginnen, ben ik zeker benieuwd naar wat de toekomst jullie zal bieden.
Tracklist:1. Occultness
2. Destroyer Of Worlds
3. Oblation
4. March Of The Dead
5. Descend To Madness
6. Deathwind
7. Vegen Til
8. Helheim
9. The Morbid Arrives
10. Hecatomb
11. Eye For An Eye
