De derde ep Warlord van de Portugese vijfmansgroep Leather Synn moet het einde inluiden van een tijdperk vol banddrama en personeelswisselingen. Door oude ideen met de huidige bezetting op plaat te zetten, is de hoop van de mannen om met nieuwe energie een ambitieuze, professionelere weg in te slaan. Deze schijf omvat twee songs die al eerder te horen zijn geweest op de debuutep Leather Synn (2013) en twee nummers van een album dat er nooit is gekomen.
De titelsong opent met een pianomelodie waaraan Eduardo Cano zijn rauwe, raspende, melancholieke zanglijnen toevoegt. Het nummer heeft net als de overige songs nauwe banden met traditionele heavy metal en is voorzien van een snufje epiek. Cano's zanglijnen klinken wat dramatisch en hoewel de instrumentalisten het aardig doen, valt er weinig nieuws te ontdekken in de track die op zich aardig in elkaar steekt, al maakt de groep zich er iets te eenvoudig vanaf met redelijk wat herhaling.
Dat laatste geldt ook voor de overige drie songs die minder episch van aard zijn en waarin de referenties aan de vroege jaren tachtig hoogtij vieren. Denk aan een moderne, stevige variant van NWOBHM in een Portugees jasje. Leuk voor een keertje, maar echt onderscheiden en beklijven doet de muziek van Leather Synn niet. Het kwintet geeft zelf al aan dat de song Still In My Heart het nog niet helemaal is, maar het begin van een nieuw avontuur vormt. De toekomst zal uitwijzen of dat inderdaad zo zal zijn. Als overtuigende aanbeveling bij deze ep werkt het in ieder geval niet.
Tracklist:
1. Warlord
2. Still In My Heart
3. Synn Is Ynn (2020 Version)
4. Committed To Metal (2020 Version)
