In 1998 verscheen het titelloze debuut van Primal Fear, dat toentertijd werd opgericht door basgitarist Matt Sinner om zanger Ralf Scheepers een podium te geven na zijn vruchteloze auditie bij Judas Priest. Ralfs zangtalent mocht namelijk niet verloren gaan. Het album was meteen een succes en net als het debuut verschenen de volgende vijf full-lengths via Nuclear Blast Records. Vervolgens was het Frontiers Records dat de volgende zes platen mocht uitbrengen. Nu is het weer de beurt aan Nuclear Blast Records. Vlak na de release van Apocalypse in 2018 werd de overstap bekendgemaakt. Primal Fear kon blijkbaar niet wachten om terug te keren naar het oude nest.

De hernieuwde samenwerking wordt niet aangegrepen om het eens over een andere boeg te gooien. In mijn recensie van Apocalypse hoopte ik nog dat Primal Fear met meer experimentele songs, zoals Hounds Of Justice dat is. Dat is niet gebeurd. Metal Commando is van begin tot eind een zeer vertrouwde heavymetalplaat geworden zoals alleen Primal Fear die kan maken. Hooguit zou je het volledig akoestische I Will Be Gone een vreemde eend in de bijt kunnen noemen, maar een ballad is eigenlijk altijd wel te vinden op een Primal Fear-cd.

Geen verrassingen dus op Metal Commando, maar er is wel genoeg variatie en kwaliteit. Dat kun je de band wel toevertrouwen. Met I Am Alive en Halo krijgen we snelle powermetaltracks voorgeschoteld en Hear Me Calling is de radiovriendelijke song van het album. Daarnaast is er een rits midtempo-nummers opgenomen, waarvan het eenvoudige Along Came The Devil als eerste single is uitgebracht. Vanwege de oersimpele tekst en inspiratieloze gitaarpartijen is het de minste track. Dankzij de ijzingwekkend hoge zang in de coupletten wordt de song toch naar een acceptabel niveau getild.

Het felle My Name Is Fear is een favoriet door de vele tempowisselingen, met een hoofdrol voor nieuwe drummer Michael Ehr�. Metal Commando eindigt met het twaalf minuten huzarenstuk Infinite. Echter is een epic ook niks nieuws voor Primal Fear. Meestal zijn het normale nummers met uitgesponnen solosecties, die vervolgens het stempel 'epic' opgeplakt krijgen. Ditmaal is er extra aandacht besteed aan de opbouw en de sfeer. Infinite is daardoor de beste epic die de band heeft gemaakt.

Wederom valt er weinig aan te merken op een nieuwe Primal Fear-plaat. Toch maakt Metal Commando minder indruk dan voorgaande albums. De langspeler voelt aan als een routineklus. Met Along Came The Devil staat er ook nog eens een middelmatige track op die de band beter achterwege had kunnen laten. Nu is het weer niet zo dat de sleet erin is gekomen. De bandleden zijn vakmannen en weten precies wat ze moeten doen om met een kwalitatief metal-album voor de dag te komen. Maar ik pleit er nogmaals voor om meer te experimenteren op een volgende plaat. Dat kunnen de heren best.

Tracklist:
1. I Am Alive
2. Along Came The Devil
3. Halo
4. Hear Me Calling
5. The Lost & The Forgotten
6. My Name Is Fear
7. I Will Be Gone
8. Raise Your Fists
9. Howl Of The Banshee
10. Afterlife
11. Infinity