Ensiferum zag in het eerste decennium van deze eeuw zijn populariteit snel stijgen dankzij een vernieuwende mix van power metal, folk en melodeath. Het tweede decennium verliep minder succesvol. Met name Unsung Heroes (2012) en Two Paths (2017) kregen nogal wat kritiek. Laatstgenoemde onder meer vanwege de cleane vocalen van gitarist Marcus Toivonen.
Dat moet anders. Vandaar dat de nieuwe toetsenist Pekka Montin (Judas Avenger, ex-Mr. Crowley, ex-Amoth, ex-Evil Ln) de melodieuze zang voor zijn rekening neemt. Wordt het daar beter van? Ja, want Montin is beslist een betere zanger dan Toivonen. Hij brengt iets verfrissends in de muziek van Ensiferum. Zijn powermetalstem past vooral goed in de melodieuze nummers, zoals het deels rockende The Defence Of Sampo en het rockende For Sirens, dat een Amorphis-achtig refrein heeft. Hij komt af en toe met geslaagde hoge uithalen en voegt enkele keren een rauw randje aan zijn zangstem toe. Vooral in For Sirens vullen gitarist/zanger Petri Lindroos en Montin elkaar uitstekend aan.
Thalassic klinkt genspireerder dan zijn voorganger. Er zit meer energie in en alleen dat al zorgt ervoor dat je deze plaat graag nog eens opzet. Wel heb je veel folkdeuntjes al eens eerder gehoord, zoals die in het formulaire Run From The Crushing Tide, dat evenwel de fans van het oudere werk aan zal spreken vanwege zijn mix van power metal en melodeath. Veel vernieuwing is er dus niet, al zijn de progressieve ideen, zoals het Amorphis-achtige Andromeda een aanwinst.
Hoewel de orkestraties van Mikko P. Mustonen minder nadrukkelijk aanwezig zijn dan op vorige platen, mogen zijn bijdragen aan The Defence Of Sampo niet onvermeld blijven. Vanwege de orkestraties is deze veelzijdige track wat bombastischer en heroscher. Die extras hebben de composities nodig, zo blijkt uit One With The Sea, een zware, meeslepende track met een filmisch karakter.
Dit achtste album bevat veel diversiteit. Zo zijn Rum, Women, Victory twee snelheidsduivels, doen For Sirens en het epische One With The Sea het een stuk rustiger aan. Het vrolijke caflied Midsummer Magic zal n van de favorieten van de fans zijn met zijn afwisseling tussen akoestische en metalpassages, die vloeiend in elkaar overgaan. Cold Northland is de meest ambitieuze track. De kolos van bijna achtminuten begint met een filmisch intro en vervolgt met melancholische metal. Halverwege wordt het tempo flink verhoogd met blasts. Hoewel er muzikaal veel variatie is, zijn de songs voor het eerst in de discografie met elkaar verbonden dankzij een concept dat met de zee (Grieks: thlassa) te maken heeft.
Thalassic is dus een verbetering ten opzichte van Two Paths. Het is een levendige plaat met meerdere songs die uitnodigen tot meezingen. Het is de vraag of je originaliteit hoog in het vaandel hebt staan of niet. Zo niet, dan heb je aan deze plaat een topper, want Ensiferum combineert wat oude elementen van platen uit het eerste decennium van zijn bestaan met enkele nieuwe, zoals de zang van Montin. Hij mag beslist als een aanwinst worden beschouwd. Het nieuwe decennium begint goed voor de Finnen.
Tracklist:
1. Seafarers Dream
2. Rum, Women, Victory
3. Andromeda
4. The Defence Of The Sampo
5. Run From The Crushing Tide
6. For Sirens
7. One With The Sea
8. Midsummer Magic
9. Cold Northland (Väinämöinen Part III)
10. Merille Lahteva (bonustrack)
11. Ill Stay By Your Side (bonustrack)
