Bijzondere tijden vragen om creatieve oplossingen. Zo heeft Beyond The Black het idee opgevat om twee Autokinokonzerte te geven als alternatief voor een reguliere albumreleaseparty voor Hrizns. Die titel is stilistisch ook heel creatief, maar valt gewoon uit te spreken alsof er geen diagonale streep door de os staat. Wat voor verrassingen heeft de Duitse popmetalband nog meer in petto?
De elektronica heeft wat meer ruimte gekregen, zoals in de singles Golden Pariahs en Misery. Hoewel de metal-elementen ook nog steeds aanwezig zijn, zorgt dat ervoor dat deze vierde full-length een nog toegankelijker karakter heeft dan zijn voorgangers al hebben. Soms komt de naam van Within Temptation in gedachten op, zoals tijdens het The Reckoning-achtige intro van Wounded Healer (een duet met Elize Ryd van Amaranthe), maar bepaalde gitaarpartijen doen meer aan Evanescence denken, zoals die in Marching On.
Gemeenschappelijke deler van de tracklist is de positieve boodschap die Jennifer Haben voortbrengt. De vierentwintigjarige zangeres steekt iedereen een hart onder de riem en spreekt de luisteraar moed in. Ze zorgt daarmee voor een heel levendige vibe die de grootste kracht is van dit album. Bovendien komt ze met veel zanglijnen die je al na enkele luisterbeurten aan het meeneurin bent.
In eerste instantie zijn er niet veel verrassingen. De oosterburen klinken zoals je van ze verwacht. Er is wel wat meer experimenteerdrift met het gitaarspel in Some Kind Of Monster, het Within Temptation meets Paramore-achtige Paralyzed en Coming Home, maar ook in die tracks blijft Beyond The Black verder bij zijn leest. De eerste grote uitzondering is Human, dat emotioneel wat dieper graaft, wat zwaarder klinkt, een wat andere vibe heeft dankzij onder meer het gospel-achtige refrein. De tweede uitzondering is de emotioneelste track op het album. Dat is de afsluitende ballad I Wont Surrender, dat ondanks de droevige melodien op piano en cello toch ook hoop uitspreekt. Tussen alle uptempotracks zijn het welkome afwisselingen.
Ook vocaal is er variatie. Dit dankzij gitarist Christian Hermsdrfer, die af en toe de vocalen voor zijn rekening neemt. Dat doet hij nog iets meer dan op het vorige album. Hij brengt het er aardig vanaf, zeker in Out Of The Ashes, maar je hoort toch liever Jennifer, die in het funky Paralyzed wat anders zingt dan we van haar gewend zijn. Een ander minder geslaagd element is de brommende synthesizertoon in Youre Not Alone, die gerust weggelaten had mogen worden.
Verder is Hrizns gewoon een prima album met catchy songs. Met name tot en met Golden Pariahs maakt de popmetalgroep een uitstekende indruk. Daarna wordt het allemaal wat minder memorabel, maar met I Wont Surrender sluit deze vierde full-length af met een hoogtepunt. Zeer geslaagd is de bemoedigende boodschap die de teksten uitstralen en de losse nummers verbindt tot een positief stemmende en energieke eenheid. Hrizns, dat zowel vertrouwd klinkt als aangenaam verrast, geeft de burger hoop in bange dagen.
Tracklist:
1. Horizons
2. Misery
3. Wounded Healer (Feat. Elize Ryd)
4. Some Kind Of Monster
5. Human
6. Golden Pariahs
7. Marching On
8. Youre Not Alone
9. Out Of The Ashes
10. Paralyzed
11. Coming Home
12. I Wont Surrender (Feat. Tina Guo)
13. Welcome To My Wasteland
