Dream In Motion is de eerste soloplaat van Kirk Windstein, oprichter en frontman van Crowbar. Met die band is Windstein al dertig jaar actief. Hij was daarnaast ook jarenlang de frontman van Down. Zijn stempel drukt zwaar op beide bands. Windstein is een pionier en dat maakt een soloplaat per definitie interessant. Een deel van de teksten is overigens geschreven door zijn vrouw Robin. Duane Simoneaux is als engineer/producer geen onbekende voor Crowbar. Naast de mix en mastering heeft Simoneaux ook het slagwerk en de toetsen verzorgd. Het artwork is van Eliran Kantor (Testament, Iced Earth).
Wat meteen opvalt, is dat Windstein op zijn soloplaat ingetogener te werk gaat. Het album als geheel houdt het midden tussen sludge, doom en psychedelische rock. De sfeer is deprimerend, maar juist daardoor komt het gitaarwerk en stemgeluid van Windstein het beste tot zijn recht. Ondanks het lage tempo en het ietwat repeterende karakter weet met name de eerste helft van de plaat ruim voldoende te boeien. Ook na meerdere luisterbeurten blijven slepende tracks als Hollow Dying Man en Enemy In Disguise als een huis overeind staan. In The World You Know gaat het tempo nog verder omlaag, maar deze track ontpopt zich naast Once Again tot een hoogtepunt op de plaat. Toxic heeft net als de titeltrack een iets hoger tempo in de coupletten, waardoor de refreinen sterker uit de verf komen.
Het instrumentale The Healing vormt een scheidslijn op de plaat. De nummers die volgen kunnen mij niet bekoren. Allereerst zijn de laatste drie tracks vocaal minder sterk. Het ploing-gitaargeluid, dat de basis vormt van Necropolis, gaat mij na enkele luisterbeurten op de zenuwen werken. In The Ugly Thruth zijn het met name de zeikerige refreinen waar Windstein vocaal door het ijs zakt. Ik ben een liefhebber van zijn rauwe stemgeluid, maar Kirk Windstein is niet de beste zanger. Iets mooi zingen moet hij gewoon niet doen. De Jethro Tull-cover Aqualung is muzikaal een zware, moderne versie van het origineel. Daar valt op zich weinig op aan te merken. Echter, vocaal slaat Windstein de plank volledig mis. Aan deze klassieker had hij zich niet moeten wagen. Met name de slotfase is dramatisch.
Dream In Motion is beslist de moeite waard om te beluisteren. De eerste zeven nummers van de plaat zijn simpelweg uitstekend. Dat Windstein als veteraan probeert zijn grenzen te verleggen, kan ik waarderen. In andere reviews worden de drie laatste tracks positiever ontvangen en over smaak valt niet te twisten.
Tracklist:
1. Dream in Motion
2. Hollow Dying Man
3. Once Again
4. Enemy In Disguise
5. The World You Know
6. Toxic
7. The Healing
8. Necropolis
9. The Ugly Truth
10. Aqualung
