Het heeft weliswaar vijf jaar geduurd, maar begin 2020 ligt met The Outskirts Of Reality eindelijk de derde langspeler van de Zweedse space-rockers Yuri Gagarin in de schappen. De groep is vernoemd naar een Russische astronaut en dat is niet zonder reden, want middels uitgesponnen, benevelende composities weet deze band eveneens hogere sferen te bereiken. Het titelloze debuut en het uit 2015 stammende At The Center Of All Infinity werden al eerder door mij bejubeld wegens het gemak waarmee de heerlijk opgebouwde composities de luisteraar meenemen op een kosmische ontdekkingsreis. Een zanger wordt eigenlijk geen moment gemist. De band heeft louter psychedelische riffs, �spacy� keyboardeffecten en groovend en stuwend drumwerk nodig om zijn doel te bereiken.

Met The Outskirts Of Reality consolideert Yuri Gagarin zijn status als ��n van de meest interessante en opwindende bands in het psychedelische rockgenre. Vooral de waanzinnige, tien minuten durende openingstrack QSO hakt er geweldig in. Het is een stuwende en loeiharde track geworden, die een intense kant van de band laat horen die we nog niet eerder hebben ontdekt. De basis van het nummer is een pompend drumritme dat het stof uit de oorschelpen knalt en waar kronkelende, psychedelische riffs gaandeweg overheen gedrapeerd worden. Pas na zeven minuten volgt een gierende ruk aan de noodrem en een kort moment van bezinning middels een kort, akoestisch gedeelte. W�t een manier om een plaat af te trappen!

Het dertien minuten klokkende Oneironaut bouwt veel subtieler op. De sublieme opbouw maakt duidelijk hoe goed de muziek van Yuri Gagarin inmiddels in elkaar zit. Tribale percussie en een logge basgitaar vormen de basis waarmee de luisteraar langzaam in een staat van hypnotische ontvankelijkheid wordt gewiegd. Gaandeweg dringen lome, hallucinante keyboarddeuntjes en uitgesponnen gitaarpartijen zich op totdat ze een plek op de voorgrond innemen, vergezeld van korte static noise-fragmenten die de boel verder opschudden. De track werkt uiteindelijk toe naar een zalige, luidruchtige eruptie.

Het tempo ligt vrijwel het hele album hoog. Slechts Laboratory 1 - een korte, spookachtige ambienttrack � laat een andere kant van de band horen. Dit intermezzo dient als opmaat voor het afsluitende titelnummer, waarin alle remmen nog ��n keer losgaan in een breinverschroeiende smeltkroes van heavy riffs, psychedelische extravagantie en uitbundig drumwerk. Liefhebbers van groepen als Hawkwind, The Cosmic Dead, Mythic Sunship en zelfs Ufomammut en Oranssi Pazuzu zullen smullen van dit album. The Outskirts Of Reality is de derde voltreffer van deze band op rij en solliciteert al vroeg naar een plek in de jaarlijsten.

Tracklist:
1. QSO
2. Oneironaut
3. Crystal Dunes
4. Laboratory 1
5. The Outskirts Of Reality