Zangeres Federica Lanna (Sleeping Romance) en zanger/gitarist/toetsenist Federico Mondelli (Frozen Crown) hebben de handen ineengeslagen onder de noemer Volturian. Het Italiaanse duo wilde wel eens wat nieuws. Dat resulteert in het debuutalbum Crimson.

Hierop laat het tweetal samen met drummer Alberto Mezzanotte (Frozen Crown) en bassist Massimiliano Rossi een mix horen van elementen van Amaranthe (Broken), Soilwork, In Flames (New Life), Dark Tranquillity (Haunting Symphony) en in mindere mate andere invloeden, zoals pop en industrial. Het prettige is dat veel tracks een (iets) andere identiteit hebben, zodat van inwisselbaarheid minder sprake is.

Met name dankzij de veelvuldige en prominent in de mix staande bijdragen op keyboards krijgt de muziek een modern en dansbaar karakter. Dat begint al met de trance-intro Crimson Dust en keert daarna in elk nummer terug. Hoewel het toetsenwerk zelf niet memorabel is, draagt het wel bij aan een energieke vibe. Bovendien zijn de bijdragen op toetsen niet eentonig, maar laat Mondelli een palet aan muzikale achtergronden horen, vari�rend van jarentachtigpop tot eurodance, van gothic uit de jaren negentig tot trance.

De andere variabele waarvan Volturian het moet hebben, is de zang van Lanna. Zoals altijd maakt zij een keurige en professionele indruk. Haar zanglijnen schieten nergens uit de bocht, maar zijn in bijvoorbeeld Haunting Symphony en Broken wel memorabel. Heel af en toe doen ze denken aan Sleeping Romance, maar ze zijn ditmaal wat popgerichter, net zoals bij Beyond The Black het geval is. De frontvrouw vormt in In A Heartbeat een duo met Giada "Jade" Etro (Frozen Crown). Hun stemmen verschillen nogal (Jade heeft een stoerdere rockstem), maar net als de mannelijke, extreme vocalen die in een paar tracks opduiken, is de afwisseling welkom.

Het beste komt Volturian voor de dag in New Life en Broken, waarin alle muzikanten elkaar versterken met beklijvende idee�n. Ook Haunting Symphony is een prima track met zanglijnen die uitnodigen tot meezingen. In het industrial The Killing Joke past de stem van Lanna echter een stuk minder. Veel andere tracks zijn vooral degelijk, al had de groep wel wat meer risico mogen nemen in de zanglijnen en wat spannendere ritmesectiepartijen. Bovendien had een natuurlijker drumgeluid meer indruk gemaakt.

Crimson begint sterk, maar zeker de tweede helft van de plaat zit je niet op het puntje van je stoel. Er is toch meer nodig om in de overbevolkte scene het verschil te maken. Volturian doet er verstandig aan om op de opvolger meer risico te nemen en nadrukkelijker een eigen, onderscheidende sound neer te zetten. Nu blijft het bij een handvol tracks, waaronder de afsluitende Roxette-cover Fading Like A Flower, die een ruime voldoende scoren.

Tracklist:
1. Crimson Dust
2. New Life
3. Haunting Symphony
4. Broken
5. The Killing Joke
6. In A Heartbeat
7. Between The Sleepers
8. Days Before You Died
9. Forevermore
10. Fading Like A Flower (Roxette-cover)