Met twee albums, twee ep's, openingsshows voor Steel Panther, Slash en Golden Earring en een optreden bij De Wereld Draait Door is The Dirty Denims al lang geen onbekende meer in het Nederlands rocklandschap. Het kwartet zegt zelf happy hardrock te spelen, een benaming die je direct begrijpt wanneer je de titeltrack van de meest recente ep Ready, Steady, Go! - Part 1 opzet. Het rappe nummer met invloeden van onder meer AC/DC, Joan Jett en The Ramones grijpt je direct met puntig gitaarwerk, een strakke ritmesectie en vlijmscherpe zang. Het energieke spel maakt het lastig om stil te blijven zitten, zeker tijdens het pakkende refrein.
Alles klopt aan de uitgebalanceerde, goed geproduceerde muziek van The Dirty Denims. Deze ademt de sfeer van de jaren zeventig en tachtig, refereert veelvuldig aan de eerder genoemde bands, waarbij zangeres Mirjam Sieben hier en daar ook wat weg heeft van Debbie Harry (Blondie), maar vermijdt vakkundig clichs of simpel kopieerwerk. Het is een vorm van rock-'n-roll die het al decennialang goed doet en in goede handen niet verveelt. Gitaaruithalen op de juiste plaats, opzwepende orgelpartijen (Too Much Information), een warm basgeluid en aansprekend artwork van Jan Meininghaus; de groep heeft het allemaal.
Ondanks dat het vooral de snelle, energieke nummers zijn die op deze derde ep de show stelen, mag de midtempo AC/DC-ode Thunder From Down Under niet ongenoemd blijven. Dat geldt ook voor de weergaloze gitaarsolo tijdens Last Call For Alcohol. Laatstgenoemde track is tweemaal op deze schijf te vinden: in een ruige en in een akoestische 'Hangover'-versie voor wanneer de happy hardrock te veel van het goede wordt. The Dirty Denims is bijzonder interessant voor liefhebbers van eigentijdse no nonsense (punk)rockacts als Danko Jones en Airbourne.
Tracklist:
1. Ready Steady Go!
2. Last Call For Alcohol
3. Too Much Information
4. Thunder From Down Under
5. Turn Off The Radio
6. Last Call For Alcohol (Hangover Version)
