Uit het oog, uit het hart, luidt het gezegde. In het geval van Encircling Sea gaat dat gezegde zeker op. Na vijf jaar radiostilte verschijnt vorig jaar het nieuwe album Hearken. Het wordt dan ook de hoogste tijd om te onderzoeken of Encircling Sea het hoge niveau van zijn voorganger weet te evenaren. De plaat is in ieder geval behapbaarder geworden. Geen nummers van bijna twintig minuten meer, maar relatief korte tracks van om en nabij de tien minuten. Daarmee zet Encircling Sea een trend door. Vanaf debuutalbum I (2009) is de groep bij ieder nieuw album korter van stof geworden, overtollige ballast overboord gooiend.
Ondanks de relatief korte lengte valt er in de vijf tracks op Hearken meer dan genoeg te ontdekken. De combinatie van logge sludge/doom en uitgesponnen post-metal werkt namelijk nog steeds goed. Openingstrack Bloodstone begint met kalm, akoestisch gitaarwerk, om al snel richting hoekige post-metalriffs la Cult Of Luna en The Ocean te gaan. De woeste, langgerekte grunts van Robert Allen voegen extra diepte toe aan de toch al ronkende, zware klanken van het gezelschap. Met het kolkende Elderfire komt Encircling Sea echter pas echt op stoom. De woeste, onstuimige sludge vertoont dankzij de zware gitaaraanslagen, snelle drumritmes en bulderende grunts raakvlakken met de progressieve, intense sound van Inter Arma.
Niet ieder nummer is even opmerkelijk. Zo is de langste track het ruim tien minuten durende Everoak - tegelijk ook de minst interessante en weinig beklijvend vanwege het ietwat monotone karakter. Het ingetogen, Neurosiaanse gedeelte met cleane vocalen is overigens wel fraai uitgevoerd. Toch is Encircling Sea op zijn sterkst in woest kolkende tracks, waarin manische drumroffels, diepe, dreigende basgitaren en luidruchtige, loodzware riffs hun krachten bundelen om de luisteraar een les in het betere (de)constructiewerk te geven. Zoals in het gedreven Sunhelm, dat een blackmetalvibe uitademt die het midden houdt tussen post-blackbands als Altar Of Plagues en Hope Drone, terwijl de allesverpulverende grunts bij vlagen zelfs aan Mgła doen denken.
De sound van Encircling Sea mag anno 2019 niet meer baanbrekend origineel zijn, de kwaliteit van het gezelschap verloochent zich niet. Degenen die het werk van Inter Arma, Neurosis en The Ocean in de kast hebben staan, doen er goed aan om zich in het oeuvre van deze Australirs te verdiepen. Hearken is dan ook een prima manier om daar een eerste aanzet toe te doen. Zeker de moeite waard!
Tracklist:
1. Bloodstone
2. Elderfire
3. Everoak
4. Sunhelm
5. Kinsoil
