De Nederlandse black metal staat de laatste jaren internationaal gezien goed op de kaart. Zeker sinds de afgelopen editie van Roadburn, waarin Het Patronaat op de zaterdag volledig was ingeruimd voor veelbelovende bands uit eigen land, is er een behoorlijke �buzz� rondom de vaderlandse scene. Groepen als Laster, Dodecahedron, Turia en Terzij De Horde mogen zich op veel belangstelling verheugen. Eerstgenoemde toerde onlangs zelfs door China. Dat het borrelt en bloeit in de Nederlandse black metal blijkt ook wel uit de veelvoud aan samenwerkingen en nieuwe projecten die ontstaan. Nusquama is daar een mooi voorbeeld van.

Deze onlangs opgerichte groep bestaat uit leden die hun strepen allemaal reeds ruimschoots verdiend hebben in andere blackmetalbands. Zangeres T. kennen we van Turia, gitarist N. en bassist S. zijn het meest bekend door hun werk in Laster en drummer M. hanteert de stokjes in onder andere Fluisteraars, Galg en Solar Temple. Gitarist O. heeft de meeste nevenactiviteiten: naast relatief bekende bands als Galg, Iskandr, Turia en Lubbert Das opereert hij nog in een scala van andere groepen. Het lijkt wel een senator!

Nusquama is het product van gelouterde muzikanten en dat is te horen in de sound. Dit debuut heeft een prettige old-school �vibe� en is voorzien van een heerlijke, rauwe maar gedetailleerde productie: snijdende gitaren, een prima hoorbare bas, �ademende� drums en goed in de mix liggende vocalen. Qua stijl ligt Nusquama behoorlijk in het verlengde van de hoofdprojecten van de bandleden. De kenmerkende, ijzige vocalen van T., die zich hier in positieve zin onderscheidt, herinneren uiteraard aan Turia. Ook in de monotone, hypnotiserende stijl horen we kenmerken van die band terug, terwijl het gitaarwerk ook aan de albums van Fluisteraars doet denken.

Hoewel de zes nummers op deze langspeler duidelijk uit vakmanschap bestaan, maken deze punten nog geen topalbum van Horizon Ontheemt. Het grootste mankement van de plaat is de onderlinge inwisselbaarheid van de nummers. Ook na meerdere luisterbeurten is het moeilijk om de tracks uit elkaar te houden. De zes nummers moeten het hebben van monotone ritmes en repetitieve riffs. Qua snelheid bestaat de muziek uit twee standen: intens hakkend en slepend mid-tempo. Slechts Wrevel springt er enigszins tussenuit met zijn sterke tempowisselingen. Hoewel het materiaal vooral goed klinkt, weten de composities dus onvoldoende te beklijven op de lange termijn.

Desondanks ademt Horizon Ontheemt wel een sterke sfeer. Als geheel slaagt Nusquama er dus toch redelijk goed in om de luisteraar bij de strot te pakken, niet in de minste plaats vanwege de ijzersterke vocalen. Iets meer afwisseling had het album echter goed gedaan. Nu blijft Horizon Ontheemt vooral een aardig debuut, maar blijft de plaat wat achter bij de andere projecten van de bandleden.

Tracklist:
1. De Aarde Dorst
2. Wrevel
3. Vuurslag
4. Eufrozyne
5. Ontheemd
6. Met Gif Doordrenkt