Ook op Berserker is het aantal verrassende nummers beperkt. De elfde full-length begint dan ook zeer vertrouwd met Fafner's Gold en het tragere, zeer melodieuze Crack The Sky. Geen klassiekers in wording, maar wel songs die tevreden stemmen en kort knipogen naar Twilight Of The Thunder God en The Pursuit Of Vikings. Het zijn tracks die je na een paar keer beluisteren zo mee kunt zingen of neurin. Dat geldt ook voor het rockende, deels Judas Priest-achtige Mjolner, Hammer Of Thor en Raven's Flight, dat een gitaarlead bevat die aan Wasted Years van Iron Maiden doet denken.
Amon Amarth volgt het beproefde recept van compacte tracks met een logische opbouw, een massieve sound, herkenbare gitaarmelodien en riffs en de karakteristieke brulvocalen van Johan Hegg. Shield Wall en Crack The Sky (hate it or love it) behoren samen met Raven's Flight al snel tot de favorieten en ook het strijdvaardige Ironside, dat net als Shield Wall ervoor zorgt dat je met vertrouwen de strijd aangaat, springt er al vroeg uit.
Laatstgenoemde is n van de tracks met een verrassende fase. Hegg zingt namelijk even clean met zijn diepe en lage stem en doet dat niet onverdienstelijk. Ook het heavy, gespierde Shield Wall wijkt even af van de standaardprocedure met oosterse leads en een korte, akoestische fase, die voor een sfeervol en filmisch karakter zorgt. En dan is er nog het melancholische, doomy The Berserker At Stamford Bridge, dat samen met When Once Again We Can Set Our Sails een ingetogener karakter heeft.
De invloeden vanuit de traditionele metal, waaronder Accept, Judas Priest en Iron Maiden, liggen er doorgaans dik bovenop en Fafner's Gold begint met Battery-achtig getokkel. Op zijn beurt is Amon Amarth ook een inspiratiebron voor veel bands. Uit het melodieuze Valkyria, dat fraaie harmonien bevat, blijkt dat bijvoorbeeld Be'lakor is benvloed door de Zweedse groep en uit Raven's Flight blijkt de invloed van Johans vocalen op die van Jukka Pelkonen van Omnium Gatherum.
Als je op zoek bent naar het feestnummer op deze cd, dan kom je terecht bij Skoll And Hati zou je misschien denken, maar Skoll is niet hetzelfde als skol. Skoll en Hati zijn wolven binnen de Noordse mythologie. Geen Raise Your Horns-achtige taferelen dus, maar het zijn vooral serieuze zaken, zoals in de epische afsluiter Into The Dark, waarin de strijkers en pianoklanken voor een cinematisch karakter zorgen. Mooi gedaan.
De drie nummers daaraan voorafgaand vormen de minst interessante fase van het album, al kan Skoll And Hati nog op goedkeuring rekenen. Met name Wings Of Eagles is onopvallend. De energie ebt weg. Daar kan ook de 'nieuwe' drummer Joakim 'Jocke' Wallgren (ex-October Tide, ex-Valkyrja) niets aan veranderen.
Berserker is een solide, melodieus en gepolijst album dat Amon Amarth ongetwijfeld de nodige nieuwe fans zal opleveren. De eerste helft is sterker dan de tweede, al zijn er een paar momenten van opleving. De collectie songs is iets vlak, maar verder keurig geproduceerd. Voor sommigen wellicht iets t, want de emotionele factor is lang niet altijd aanwezig. Ondanks de variatie is het nieuwe plaatwerk het meest toegankelijke en melodieuze van Amon Amarth ooit en zal de band zijn opmars naar de troon voortzetten. Wil je weten hoe dit live gaat klinken, ga dan op 2 juni naar FortaRock of drie weken later naar Graspop.
Tracklist:
1. Fafner's Gold
2. Crack The Sky
3. Mjlner, Hammer Of Thor
4. Shield Wall
5. Valkyria
6. Raven's Flight
7. Ironside
8. The Berserker At Stamford Bridge
9. When Once Again We Can Set Our Sails
10. Skoll And Hati
11. Wings Of Eagles
12. Into The Dark