Met The Similitude Of A Dream hoorden we een zeer genspireerde band aan het werk. Muzikaal gezien was het materiaal om van te smullen. The Great Adventure doet nergens onder voor zijn briljante voorganger en dat is een prestatie van jewelste. Ondanks de speelduur eert het album zijn naam: vanaf de eerste tonen van de schitterende, tien minuten durende Overture tot en met de grootse finale in de vorm van A Love That Never Dies is het album n groot muzikaal avontuur. De plaat staat boordevol spannende instrumentatie. De sprankelende, uitbundige keyboardpartijen van Neal Morse en Bill Hubauer, de funky basloopjes van Randy George, de inventieve drumritmes en soepele speelstijl van Mike Portnoy en de fraaie gitaarpartijen van Eric Gillette vormen meer dan ooit een geheel dat de som der delen overstijgt.
Het geheel wordt bovendien naar nog grotere hoogten gestuwd door de zoals altijd fenomenale, gepassioneerde zang van Morse, die zveel gevoel in zijn stem weet te leggen dat het moeilijk is geen kippenvel te krijgen. In de nummers die opzwepender en frivoler qua karakter zijn (Welcome To The World, The Great Adventure) zorgt hij voor een onweerstaanbare, energieke vibe, terwijl hij in de ballads breekbaar en emotioneel klinkt. In muzikaal opzicht is The Great Adventure misschien wel het meest diverse album van Neal Morse. De karakteristieke progressieve rock wordt meer dan ooit aangevuld met invloeden uit de gospel, blues en jazz.
Desondanks voelt het album geen moment als een collage van verschillende ideen. De fraai verweven, terugkerende muzikale themas zorgen ervoor dat The Great Adventure als n geheel klinkt. Ook in andere opzichten voelt The Great Adventure als een teamproduct. Naast Morse krijgen ook de andere bandleden ruimschoots de gelegenheid om een plek in de spotlights op te eisen. Zo horen we ook Bill Hubauer, Eric Gillette en zelfs Mike Portnoy (Venture In Black) met enige regelmaat achter de microfoon. Hoewel ze in de schaduw staan van Morse, voegen hun stemmen wel een fijne extra dimensie toe aan de muziek. Met name Gillette onderscheidt zich in positieve zin in meerdere nummers.
Het is met tweentwintig nummers van een torenhoog niveau vrijwel onmogelijk om favorieten te benoemen, maar drie tracks verdienen een aparte vermelding. Het titelnummer is verrukkelijk dankzij zijn opzwepende refrein, lichtvoetige ritme en sprankelende instrumentatie. Het absurdistische Vanity Fair, dat qua frivoliteit wel doet denken aan nummers als Freak en The Ways Of A Fool, is het meest eigenzinnige nummer. En in het afsluitende tweeluik Freedom Calling en A Love That Never Dies komen alle muzikale themas nog eens perfect samen in een waanzinnig knap uitgevoerde apotheose. Het moge duidelijk zijn: The Great Adventure is wederom een meesterwerk van Morse en co. Onmisbaar voor iedere zichzelf serieus nemende progliefhebber.
Tracklist:
1. Chapter 1: Overture
2. Chapter 1: The Dream Isnt Over
3. Chapter 2: Welcome To The World
4. Chapter 2: A Momentary Change
5. Chapter 2: Dark Melody
6. Chapter 2: I Got To Run
7. Chapter 2: To The River
8. Chapter 3: The Great Adventure
9. Chapter 3: Venture In Black
10. Chapter 3: Hey Ho Lets Go
11. Chapter 3: Beyond The Borders
12. Chapter 4: Overture 2
13. Chapter 4: Long Ago
14. Chapter 4: The Dream Continues
15. Chapter 4: Fighting With Destiny
16. Chapter 4: Vanity Fair
17. Chapter 5: Welcome To The World 2
18. Chapter 5: The Element Of Fear
19. Chapter 5: Child Of Wonder
20. Chapter 5: The Great Despair
21. Chapter 5: Freedom Calling
22. Chapter 5: A Love That Never Dies
