Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete rock- of metalsong uit het jaar 2006?

Amon Amarth - Cry Of The Black Birds
Amorphis - House Of Sleep
Ancient Rites - Templar
Celtic Frost - A Dying God Coming Into Human Flesh
Delain - The Gathering
Dragonforce - Through The Fire And Flames
God Dethroned - Hating Life
Hatebreed - Destroy Everything
In Flames - Come Clarity
Iron Maiden - For The Greater Good Of God
Kataklysm - Crippled And Broken
Killswitch Engage - My Curse
Lamb Of God - Walk With Me In Hell
Legion Of The Damned - Legion Of The Damned
Lordi - Hard Rock Hallelujah
Mastodon - Crystal Skull
Megadeth - Gears Of War
Motörhead - God Was Never On Your Side
My Dying Bride - To Remain Tombless
Sabaton - Attero Dominatus
Satyricon - K.I.N.G.
Slayer - Cult
Stone Sour - Through Glass
Tool - Vicarious
een andere kraker uit 2006

[ Uitslag | Enquêtes ]

    3 mei:
  • Edward Reekers - The Liberty Project
  • Lysistrata en Whorses
  • Tusky en Boskat
  • 4 mei:
  • Dool
  • 7 mei:
  • Pvris en Scene Queen
  • VV (Ville Valo) en Zetra
  • 8 mei:
  • Bongzilla
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • 9 mei:
  • Bongzilla
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • Hemelvaartse Herrie
  • Huginns Awakening Fest
  • Pvris en Scene Queen
  • Tyketto
  • Xandria
Kalender
Vandaag jarig:
  • André Olbrich (Blind Guardian) - 57
  • Andy Kerr (Ashes Of Eden) - 41
  • Bobby "Blitz" Ellsworth (Overkill) - 65
  • Dan "Cernunnos" Vandenplas (Enthroned)† - 53
  • Gary Young (Pavement) - 71
  • Marjolein Kooijman (The Gathering) - 44
  • Mikael Ehlert (Hatesphere) - 51
  • Niko Kalliojärvi (Amoral) - 40
  • Trevor Strnad (The Black Dahlia Murder)† - 43
  • Valentin Zechiu (Magica) - 46
  • Vito Marchese (Novembers Doom) - 42
Review

O.R.k. - Ramagehead
Jaar van release: 2019
Label: Kscope
O.R.k. - Ramagehead
Het progrockgezelschap O.R.k. stond recentelijk samen met The Pineapple Thief in het uitverkochte Cultuurpodium Boerderij te Zoetermeer. De formatie bestaat uit drummer Pat Mastelotto (King Crimson), Colin Edwin (Porcupine Tree), gitarist Carmelo Pipitone (Marta Sui Tubi) en zanger Lorenzo Esposito 'LEF' Fornasari (Obake, Berserk!). Het kwartet speelde daar voornamelijk nummers van de kersverse full-length Ramagehead. Het optreden nodigde uit om de plaat er nadien nog eens bij te pakken.

Het ensemble is vernoemd naar de grootste vertegenwoordiger van de dolfijnen: de orka. Die naam is gekozen omdat de heren het dier associëren met mooi en gevaarlijk. Mooi is de muziek zeker, al is dat natuurlijk een kwestie van smaak. Gevaarlijk zijn de songs zeker niet. Je zou eerder denken aan alternatief en donker. De teksten gaan over de onzekere tijden waarin we leven en de verwarrende informatie-overbelasting.

O.R.k. mixt elementen uit de jaren zeventig met die uit latere periodes, zoals de nineties. Invloeden komen onder andere van David Bowie, Radiohead, King Crimson, Soundgarden, Pain Of Salvation en Pink Floyd. LEF klinkt in de rustige passages enigszins als David Bowie en in de stevige stukken als Chris Cornell. De nummers zijn doorgaans compact. De songs zijn gebaseerd op een paar ideeën en daaraan zijn diverse elementen aan toegevoegd.

De ene keer is dat percussie, de andere keer een extra zanglijn of een karakterversterkende bijdrage op synthesizer. Carmelo heeft in het stevige Signals Erased met zijn tapping en distorted tremoloflageoletten een eigen stijl, maar speelt toch vooral in dienst van het liedje op dit album. Het loopje in Time Corroded, dat zich lijkt te blijven ontwikkelen, is één van de mooiste momenten van het album, maar ook het Nick Drake-achtige getokkel in Down The Road mag er zijn.

Het ene nummer is wat directer (Kneel To Nothing en Strangled Words) de meeste andere gericht op sfeer. Beyond Sight heeft wat dat betreft zijn emotionele impact. Black Blooms, met gastbijdrage van Serj Tankian (System Of A Down), sluit daar mooi op aan. Over sfeer gesproken: de geest van King Crimson waart hier en daar rond op de achtergrond dankzij typische jarenzeventig-elementen. Mooi gedaan. De heren sluiten fraai af met Some Other Rainbow Part 2, waarin Pat zijn meerwaarde toont.

Ramagehead is een zeer prettig album om te beluisteren. De productie is modern, maar laat veel ruimte voor een eerlijke sound met een old school-gevoel. Er gebeuren geen schokkende dingen en het geheel is minder stevig en experimenteel dan voorganger Soul Of An Octopus (2017). De mix van stijlen (van progrock uit de jaren zeventig tot alternatieve rock van twee decennia later) in een modern productiejasje nodigt uit om deze release nog eens op te zetten.

Tracklist:
1. Kneel To Nothing
2. Signals Erased
3. Beyond Sight
4. Black Blooms (feat. Serj Tankian)
5. Time Corroded
6. Down The Road
7. Some Other Rainbow Part 1
8. Strangled Words
9. Some Other Rainbow Part 2

Score: 80 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 17 april 2019

Kerry King in Muziekcentrum Enschede

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.