Het ensemble is vernoemd naar de grootste vertegenwoordiger van de dolfijnen: de orka. Die naam is gekozen omdat de heren het dier associren met mooi en gevaarlijk. Mooi is de muziek zeker, al is dat natuurlijk een kwestie van smaak. Gevaarlijk zijn de songs zeker niet. Je zou eerder denken aan alternatief en donker. De teksten gaan over de onzekere tijden waarin we leven en de verwarrende informatie-overbelasting.
O.R.k. mixt elementen uit de jaren zeventig met die uit latere periodes, zoals de nineties. Invloeden komen onder andere van David Bowie, Radiohead, King Crimson, Soundgarden, Pain Of Salvation en Pink Floyd. LEF klinkt in de rustige passages enigszins als David Bowie en in de stevige stukken als Chris Cornell. De nummers zijn doorgaans compact. De songs zijn gebaseerd op een paar ideen en daaraan zijn diverse elementen aan toegevoegd.
De ene keer is dat percussie, de andere keer een extra zanglijn of een karakterversterkende bijdrage op synthesizer. Carmelo heeft in het stevige Signals Erased met zijn tapping en distorted tremoloflageoletten een eigen stijl, maar speelt toch vooral in dienst van het liedje op dit album. Het loopje in Time Corroded, dat zich lijkt te blijven ontwikkelen, is n van de mooiste momenten van het album, maar ook het Nick Drake-achtige getokkel in Down The Road mag er zijn.
Het ene nummer is wat directer (Kneel To Nothing en Strangled Words) de meeste andere gericht op sfeer. Beyond Sight heeft wat dat betreft zijn emotionele impact. Black Blooms, met gastbijdrage van Serj Tankian (System Of A Down), sluit daar mooi op aan. Over sfeer gesproken: de geest van King Crimson waart hier en daar rond op de achtergrond dankzij typische jarenzeventig-elementen. Mooi gedaan. De heren sluiten fraai af met Some Other Rainbow Part 2, waarin Pat zijn meerwaarde toont.
Ramagehead is een zeer prettig album om te beluisteren. De productie is modern, maar laat veel ruimte voor een eerlijke sound met een old school-gevoel. Er gebeuren geen schokkende dingen en het geheel is minder stevig en experimenteel dan voorganger Soul Of An Octopus (2017). De mix van stijlen (van progrock uit de jaren zeventig tot alternatieve rock van twee decennia later) in een modern productiejasje nodigt uit om deze release nog eens op te zetten.
Tracklist:
1. Kneel To Nothing
2. Signals Erased
3. Beyond Sight
4. Black Blooms (feat. Serj Tankian)
5. Time Corroded
6. Down The Road
7. Some Other Rainbow Part 1
8. Strangled Words
9. Some Other Rainbow Part 2
