De geschiedenis van Rhapsody Of Fire bestaat inmiddels uit bijna net zoveel vertakkingen als de koninkrijken die in de mythische verhalen van de groep bezongen worden. Rhapsody, Rhapsody Of Fire, Luca Turilli's Rhapsody, Luca Turilli, Luca Turilli's Dreamquest, Rhapsody Reunion en Turilli/Lione Rhapsody vormen tot dusverre de varianten waarin verschillende bandleden konden terugvallen op de naam en faam van het oorspronkelijke Rhapsody - de legendarische, Italiaanse band die zoveel furore maakte met opzwepende, symfonische power metal. Sinds het veelbesproken vertrek van Luca Turilli en Patrice Guers in 2011 - zij gingen verder onder de naam Luca Turilli�s Rhapsody, terwijl frontman Fabio Lione en keyboardspeler Alex Staropoli gebruik bleven maken van de naam Rhapsody Of Fire � krijgen de fans van de groep regelmatig nieuw materiaal van twee bands voorgeschoteld.

De in 2017 afgeronde, zeer succesvolle re�nietour van Rhapsody in de oude line-up (met Fabio Lione, Luca Turilli, Dominique Leurquin, Patrice Guers en Alex Holzwarth) zorgde echter voor het doorbreken van de status quo. De grote afwezige in deze tour was namelijk Alex Staropoli, die besloot om niet deel te nemen. Inmiddels zijn Lione en Turilli weer bij elkaar. Deze zomer kunnen we onder de naam Turilli/Lione Rhapsody een nieuw album verwachten. Tegelijkertijd lijkt Staropoli de grote verliezer. Op The Eighth Mountain is hij het enige oorspronkelijke Rhapsody-lid dat nog over is, nu ook Lione en Holzwarth met de noorderzon vertrokken zijn.

Gek genoeg is The Eighth Mountain wel een album dat nadrukkelijker dan ooit teruggrijpt op het verleden. Terwijl Luca Turilli een meer symfonische en filmische kant opgaat, voelt The Eighth Mountain vooral als een poging om de sfeer van de eerste vier Rhapsody-platen te hercre�ren. De nummers zitten relatief eenvoudig in elkaar - zeker ten opzichte van de orkestrale grandeur van Luca Turilli�s Rhapsody - maar weten over het algemeen wel te beklijven. Met name ouderwets klinkende powermetalkrakers als Seven Heroic Deeds en Rain Of Fury roepen nostalgie op naar vervlogen tijden. Deze tracks kunnen bogen op grootse melodielijnen en krachtige refreinen, die uitnodigen tot luidruchtig meezingen. Het frivole Warrior Heart doet qua sfeer wat denken aan The Village Of Dwarves, terwijl het snelle The Legend Goes On een lekker opzwepend karakter heeft.

The Eighth Mountain is ook het eerste nieuwe materiaal waarop zanger Giacomo Voli te horen is. Eerder konden we kennismaken met zijn zang op de overbodige verzamelaar Legendary Years (2017). Hij staat voor de schier onmogelijke opgave om Fabio Lione te doen vergeten. De slechtste manier om dat te willen doen, is door hem oude nummers opnieuw te laten inzingen. Op The Eighth Mountain kan Voli meer van zichzelf laten horen. Hij heeft een iets hoger stemgeluid, maar aan kracht en dramatiek ontbreekt het hem niet. Het is even wennen, maar hij kwijt zich uitstekend van zijn taak, ook al legt hij het in de ballad The Wind, The Rain And The Moon af tegen zijn voorganger.

Het grootste minpunt op The Eighth Mountain is niet compositorisch, maar productioneel van aard. De plaat klinkt niet geweldig. Het drum- en gitaargeluid is wat blikkerig, terwijl de orkestratie juist disproportioneel hard in de mix ligt. Dat is jammer, want die matige sound doet substantieel afbreuk aan de muziek. De nummers verdienen ook beter. The Eighth Mountain is zeker een aanrader voor degenen die vooral de eerste Rhapsody-platen nog steeds grijs draaien. Tegelijkertijd evenaart The Eighth Mountain de magie van die nostalgische albums niet helemaal. Hoewel ik betwijfel of Staropoli en co. onder de naam Rhapsody Of Fire zouden moeten doorgaan, biedt het album voldoende vermaak om een aanschaf te rechtvaardigen.

Tracklist:
1. Abyss Of Pain
2. Seven Heroic Deeds
3. Master Of Peace
4. Rain Of Fury
5. White Wizard
6. Warrior Heart
7. The Courage To Forgive
8. March Against The Tyrant
9. Clash Of Times
10. The Legend Goes On
11. The Wind, The Rain And The Moon
12. Tales Of A Hero's Fate