Ook bij deze langspeler is verstand van hogere wiskunde absoluut overbodig. Waarom veranderen wat goed is? Het tempo ligt behoorlijk hoog, en wat opvalt is dat Misery Index op Rituals Of Power nergens echt de diepte induikt. Alles staat in belang van de nummers en de band als collectief. Wel bevatten alle tracks genoeg elementen om te blijven boeien en is het allesbehalve vlak. Luister bijvoorbeeld naar Decline And Fall en Rituals Of Power. De eenvoud en sublieme uitvoering werken als een verdubbelaar op het gewenste effect. Geen moment krijg je het idee dat de allesverwoestende death metal je los laat om op adem te komen.
De invloeden van bands als Bolt Thrower en Entombed zijn zeker nog aanwezig, maar vergelijken doe je niet snel als de overtuigingskracht zo hoog ligt. New Salem, They Always Come Back en de granatenregen tijdens Naysayer: stuk voor stuk zijn het nummers die blijven doordenderen, indruk maken door de retestrakke uitvoering en zijn ze opgesierd met stampende passages. Dit in combinatie met her en der ingetogen gitaarsolo’s en catchy basloopjes, maakt dat het continu smullen geblazen is. De agressie is oprecht en voelt zo puur als puur kan zijn.
Salvo’s aan blastbeats, brute gitaarpartijen en een opgefokte testosteronbom achter de microfoon: Rituals Of Power bezit het allemaal. Daar kan ik per nummer een langdradig verhaal over schrijven, maar beluisteren en zelf ervaren is het beste advies in dit geval. Deze plaat gaat ongetwijfeld hoge ogen gooien bij de liefhebbers van no-nonsense death metal. Daar kunnen we moeilijk over doen, maar sommige dingen zijn nu eenmaal zo.
Tracklist:
1. Universal Untruths
2. Decline And Fall
3. The Choir Invisible
4. New Salem
5. Hammering The Nails
6. Rituals Of Power
7. They Always Come Back
8. I Disavow
9. Naysayer
.jpeg){kind=small}
