Nu valt er in het genre deathcore een hoop te excelleren, maar zijn de miskleunen die dat ook hebben getracht te doen, inmiddels niet meer te overzien. Aenimus uit de Bay Area heeft het voordeel dat de technische bagage dermate hoog is tijdens Transcend Reality, dat het is opgemerkt door het grote publiek. Dreamcatcher borduurt daar met zijn elf nummers keurig op voort. De grunts vliegen al meteen om de oren als de single Before The Eons is ingezet. Het zijn vooral de uitstapjes naar djent die opvallen tussen al het muzikale geweld. Die invloeden keren ook continu terug in de overige tracks. Eternal en het vernuftige, technische The Ritual zijn zeer gedetailleerd. De bulderzang en melodieuze vocalen wisselen elkaar (tot dat moment) op een krachtige manier af, maar ook de overige muzikanten schitteren.
My Becoming, The Dark Triad en Between Iron And Silver volgen elkaar niet alleen op in de tracklist, maar bevatten dezelfde valkuilen waarop collega's ook stranden. Te voorspelbare breaks, te lang uitgesponnen gitaarriffs waardoor de aandacht verslapt, en melodieuze zang die de overhand krijgt. De variatie in vocalen zou een groot contrast moeten opleveren, maar in werkelijkheid ontkracht het juist het geheel. Opmerkelijk is dat het djent-gehalte tijdens deze nummers ook zijn hoogtepunt heeft bereikt op Dreamcatcher. Wat heb je aan vakmanschap als de gereedschappen niet op de juiste manier zijn ingezet?
Gelukkig is het leed snel geleden als het knetterharde openingsstuk van The Overlook begint. Het doet weer denken aan het niveau van de eerste twee nummers. Ook nu horen we diepgaand gitaargetokkel, zware breaks en tempowisselingen, maar nu klinkt het als een eenheid en n brok energie. De subtiele gitaarsolo is perfect geplaatst in de gitzwarte, razende orkaan die we daaromheen horen. Veruit favoriet! Ook Caretaker en Day Zero passen in het beeld dat hierboven is geschetst. Meer deathcore, minder djentgeneuzel. Volgens mij weten we waar deze dromenvanger bij tijd en wijle kraakt en piept.
Dreamcatcher is een verrassend en experimenteel album dat twee uiterste bevat. Enerzijds horen we een gedreven Aenimus dat in staat is om boeiende, zeer technische nummers in elkaar te zetten. Anderzijds struikelt de band soms over zijn eigen voeten, om te voldoen aan zijn eigen perfectionisme of aan de wensen van het publiek en de media. Een oud gezegde luidt: "Schoenmaker, blijf bij je leest". En die wijsheid is niet voor niets tijdloos.
Tracklist:
1. Before The Eons
2. Eternal
3. The Ritual
4. My Becoming
5. The Dark Triad
6. Between Iron And Silver
7. The Overlook
8. Caretaker
9. Second Sight
10. Day Zero
11. Dreamcatcher
