De energie die het kwartet uit het oostblok heeft opgedaan met de shows, is terug te horen op de nieuwe collectie songs. Luister maar eens naar Dreadful Moments. Verwacht geen move naar een commercile sound, maar een groep muzikanten die net zoals op King Of Everything een mix van groove metal, metalcore(breakdowns), hoekige Meshuggah-riffs brengt (met veel ruimte voor de baspartijen) en daarbij invloeden uit de pop, reggae en meer muzikale achtergronden integreert.
Ondanks dat het technisch knap is wat het eigenzinnige gezelschap laat horen, blijft er de eerste luisterbeurten te weinig van het materiaal hangen. In eerste instantie blijft slechts Micro bij. Dan hebben we het nota bene over een relaxed, instrumentaal, akoestisch outro met percussie. Van de reguliere vier tracks bevat Perennial het meest catchy refrein. Het nummer zit minder hectisch in elkaar dan de andere en dat terwijl er toch voldoende afwisseling in is verwerkt. De climax is erg sterk en behelst het persoonlijke karakter van de teksten.
Grootste aantrekkingskracht is Tatiana met haar mix van cleane en extreme vocalen, waarmee ze diverse muzikale achtergronden. Als ze 'normaal' zingt, doet ze soms aan Sandra Nasić (Guano Apes) of Otep Shamaya (Otep) denken en de extreme vocalen zijn la die van Randy Blythe (Lamb Of God). Maar ook zij komt dit keer niet echt met memorabele zanglijnen, uitgezonderd die van Perennial en wat losse momenten in Teacher, Teacher! (met een vette breakdown waar op compositorisch gebied meer uit te halen valt). Daarin valt de reggae-twist in de zang op. Het is echter de tekst van Dreadful Moments (dat Opethiaans start) die de meeste indruk maakt. Deze handelt over een problematische jeugd, waarbij de vader des huizes voor een trauma zorgt.
Verder blijf je een beetje op je honger zitten met deze release. Het is beslist knap wat er op instrumentaal gebied allemaal gebeurt; math-achtige passages, gave basloopjes, vette grooves, maar als je achteraf probeert te reproduceren waar je naar geluisterd hebt, blijft het vooral stil. Geen opvolging van Who Is Gonna Be The One, I Speak Astronomy of Pisces dus helaas, of het moet Perennial of in minder mate Dreadful Moments al zijn. Het aankoopadvies is dus negatief, maar we schrijven Jinjer zeker nog niet af. Het blijft een groep die de nieuwe generatie van moderne metal aanspreekt, met name vanwege Tatiana, die als een magneet fans aan zich bindt. Gaat dat dus zien in Doornroosje te Nijmegen.
Tracklist:
1. Ape
2. Dreadful Moments
3. Teacher, Teacher!
4. Perennial
5. Micro
