De release van anderhalf uur bestaat voor de helft uit songs van het post-Watershed-tijdperk en bevat daarnaast klassiekers als Demon Of The Fall, Deliverance en Ghost Of Perdition. Dankzij mixman David Castillo is het geluid opmerkelijk goed; zeer helder, zodat alle partijen goed te onderscheiden zijn, en toch rauw genoeg zodat een live-gevoel aanwezig blijft. Zo is het gitaargeluid lekker scherp. The Devils Orchard profiteert hier duidelijk van, maar ook Sorceress. Uiteraard is er achteraf gesleuteld aan de opnamen. Mikael verwoordt het treffend tijdens een van zijn speeches tussen de nummers door: All hick-ups that you hear magically might disappear, al hoor je in Demon Of The Fall een langere pauze halverwege omdat de frontman met problemen aan zijn gitaar te maken krijgt. Fredrik kesson lost dit handig op door de laatste toon langer te laten klinken.
Er is overigens weinig aan de originele versies veranderd. In sommige nummers, zoals In My Time Of Need, benut Joakim Svalberg de extra ruimte die hij heeft gekregen om met zijn keyboardklanken extra sfeer aan de compositie toe te voegen. Een ander voorbeeld is Cusp Of Eternity, waarin het soleerwerk van kesson mooi is uitgelicht. De cleane zang van de heren Svalberg, kesson en kerfeldt is doorgaans goed. De extreme vocalen van de frontman laten de laatste jaren te wensen over, maar ook al houdt mister droogkloot de noten kort, toch stoort het op deze release minder dan op bijvoorbeeld FortaRock eerder dit jaar.
Er zijn eigenlijk weinig tot geen kritiekpunten te noemen met betrekking tot dit tussendoortje, of wellicht zijn er fans die wat extra's missen op de dvd/blu-ray. En over tussendoortje gesproken: Opeth komt op 10 november met drie bieren, waaronder Garden Of The Titans Red Ale. Er zijn slechts enkele fases die iets minder overtuigend klinken, zoals in Era en de eerste helft van Demon Of The Fall. Daar staan echter meer overtuigende passages tegenover. Uiteraard heeft ieder zo zijn wensen met betrekking tot de setlist, maar op de uitvoering valt zeer weinig af te dingen. Het geluid is levendig. Dat kan helaas niet gezegd worden van de wat statische show, die behoorlijk in beeld is gebracht door The Deka Brothers. Mikael zegt er het volgende over You never see Jon Bon Jovi freeze on stage. I guess Im not him. Het draait om de muziek en die is prima in orde. Derhalve is Garden Of The Titans: Live At Red Rocks Amphitheater een aangename release om de tijd tot het nieuwe studiowerk uit te zitten.
Tracklist:
1. Sorceress
2. Ghost Of Perdition
3. Demon Of The Fall
4. The Wilde Flowers
5. In My Time Of Need
6. The Devils Orchard
7. Cusp Of Eternity
8. Heir Apparent
9. Era
10. Deliverance
