Toch trapt de band met een valse noot af. Het ietwat pompeuze, gedragen intro Praeludium voegt namelijk weinig toe en voelt vooral ongemakkelijk. Tijdens het eerste echte nummer (Corpse Of Mankind) klinkt Hatesphere gelukkig weer vertrouwd, als een lekker zittend paar schoenen dat misschien al wat sleets is, maar dat je desondanks liever niet bij het grofvuil zet. De brallerige, luidruchtige strot van Esben 'Esse' Hansen, de logge en groovende riffs en het knuppelende drumwerk van Mike Park Nielsen: het zijn stuk voor stuk elementen die typerend zijn voor de sound van de Denen. Die sound vertoont vooral raakvlakken met het werk van The Haunted, maar bevat daarnaast ook elementen van The Crown, Slayer en At The Gates.
Reduced To Flesh bevat een aantal ouderwetse krakers, zoals het jachtige Can Of Worms en het groovende Lethal Mistakes. Het sarcastische, zwaar op The Haunted leunende Petty (met de heerlijke, bijtende zinsnede matter of fact, you suck, you suck as a human being), is het beste nummer van de plaat. Tegelijkertijd kent deze nieuwe full-length ook zijn beperkingen. Zo bevat Reduced To Flesh een verrassend hoog aantal minder opmerkelijke nummers. Nothing Is Definite en Despicable You trekken redelijk anoniem aan de luisteraar voorbij. Het zijn geen slechte nummers, maar ze weten niet te beklijven.
Op andere momenten gooit de band zijn eigen glazen in door een in potentie sterke track te ontmantelen middels rare wendingen. Zo begint Ruled By Domination met een fijne, beukende passage, maar wordt het nummer ontsierd door een semi-clean gezongen refrein dat de angel eruit haalt. Het titelnummer knalt gedreven uit de speakers, maar ontspoort halverwege door een volstrekt overbodige en onlogisch aanvoelende orkestrale passage. Het zijn dit soort vreemde variaties die de normaliter zo goed geoliede machinerie van Hatesphere af en toe aan het haperen brengen. Daarnaast is het jammer dat de productie van Reduced To Flesh niet geweldig is. De sound is ditmaal wel erg droog uitgevallen en vooral het drumgeluid komt wat blikkerig over. En als ik dan toch aan het klagen ben: wie heeft die spuuglelijke hoes bedacht? Het is te hopen dat Reduced To Flesh niet op vinyl wordt uitgebracht.
Zo is de eindconclusie dat er toch wel het nodige valt aan te merken op deze tiende telg van Hatesphere. In plaats van het bekroonde jubileum voelt dit album toch een beetje als een rommelig gebeuren. De band zakt niet door de ondergrens daar zijn de heren dan wel weer voldoende voor op elkaar ingespeeld maar in vergelijking met New Hell (2015) blijft deze nieuweling toch wel een paar tandjes achter. Ook al is het album leuk genoeg voor een avondje beuken, Reduced To Flesh zal toch de boeken ingaan als een van de mindere albums van deze sympathieke Denen.
Tracklist:
1. Praeludium
2. Corpse Of Mankind
3. Nothing Is Definite
4. Ruled By Domination
5. Reduced To Flesh
6. Can Of Worms
7. Lethal Mistakes
8. Petty
9. Afterlife
10. Despicable You
