Hoewel daar gitaarsolos op staan, moeten de nummers het daar toch niet van hebben. Dat is namelijk vooral het emotionele aspect. Het verlies van Grudziński is nog altijd voelbaar dichtbij. De riffs, zoals die in Acid Rain en The Struggle For Survival, doen terugdenken aan de tijd van Second Life Syndrome. Er zijn trouwens wel meer connecties met dat album uit 2005. Zo staan er op beide platen negen nummers, staat er "after" in de titel van de openingstrack en "before" in het laatste nummer op beide langspelers. Toch zijn er ook wel referenties aan andere albums en ook met westernfilms van Ennio Morricone, zoals het titelnummer aantoont.
Het is een release met grote contrasten. Enerzijds zijn er de stevige passages met een overdrive-geluid, zoals die in Acid Rain en het deels Anathema-achtige Lament, anderzijds de lichtere secties die als een blauwe, vredige lucht voorbijtrekken. De rustige stukken hebben duidelijk de overhand. Met het wegvallen van een gitarist zou je verwachten dat de elektronica veel ruimte zou krijgen, maar toch is het veelal gitaar-georinteerde muziek wat je hoort.
De grootste kracht van Wasteland is de emotionele lading. Die zit allereerst in de ingetogen vocale bijdrage van Mariusz, die in het kalme en ruimtelijke Guardian Angel lager dan ooit zingt. Die emotie zit ook in de productie, die enerzijds leegte karakteriseert, maar ook een heldere ruimte die hoop voor de toekomst ademt. Het verlies van een dierbare is omgezet in gevoelige en memorabele songs met een post-apocalyptisch thema.
Het getokkel in River Down Below behoort tot de mooiste vondsten van de Polen en het door Michał geschreven The Night Before (slechts piano en zang, denk aan Have A Little Faith In Me van John Hiatt) sluit de plaat zeer treffend af. Verder is er Acid Rain, dat donker begint, maar licht eindigt en fraai toetsenwerk van Michał bevat. Ook in Vale Of Tears werkt het contrast tussen een groovy rockende sectie en een prachtige, folky zangmelodie goed.
Toch is het niet al goud wat er blinkt. Zo zal het metallic snaregeluid (met name halverwege Vale Of Tears) niet iedereen bekoren. Een ander punt van kritiek is dat bepaalde fases vrij ongemerkt voorbijgaan. Een voorbeeld daarvan is Lament, dat heel even aan Judgement (specifiek Wings Of God) van Anathema doet denken. Het tweede deel kent juist een opleving vanwege Michał Jelonek, die voor het eerst in de carrire van de Polen voor vioolklanken op een Riverside-album zorgt. De opbouw van het instrumentale The Struggle For Survival is mooi, maar de track verliest zijn focus daarna. Dat gebeurt ook in het Opethiaanse titelnummer.
Wasteland is echter een aangrijpend album, vooral door het gevoel van gemis. Riverside zet dat gevoel van leegte om in een indrukwekkende release, die veel dynamiek biedt, maar ook wisselt van kwaliteit. De nummers kijken weliswaar terug op oude tijden, specifiek Second Life Syndrome, maar blikken ook hoopvol vooruit op een positieve toekomst.
Tracklist:
1. The Day After
2. Acid Rain
Part I. Where Are We Now?
Part II. Dancing Ghosts
3. Vale Of Tears
4. Guardian Angel
5. Lament
6. The Struggle For Survival
Part I. Dystopia
Part II. Battle Royale
7. River Down Below
8. Wasteland
9. The Night Before
