Het nummer elf keert ook terug in de betekenis van de onconventionele albumtitel. Aangezien het getal tien een sterke religieuze betekenis heeft in het christendom denk aan de tien geboden wordt het getal elf binnen de christelijke symboliek gezien als een transgressie en dus onheilig en zondig. In die zin vormt het getal een onbalans in de vermeende perfectie van het christelijke geloof. De titel beoogt eenzelfde soort transgressie, omdat het een zinssnede uit de Bijbel is, die voor de doelen van het album wordt verbasterd en verwrongen.
Hoe onconventioneel de titel ook is voor Behemoth-begrippen, het materiaal dat we op I Loved You At Your Darkest te horen krijgen, klinkt vertrouwd. Hoewel er hier en daar wat nuanceverschillen zijn het kinderkoor in opener Solve, de cleane zang en het verstilde ritme van Bartzabel, de rol van het zeventienkoppige orkest in Havohej Pantocrator ligt een groot deel van het materiaal in het verlengde van wat Behemoth eigenlijk al ten tijde van Pandemonic Incantations (1998) in meer of mindere mate laat horen. Strakke, mechanische death metal, die volgestopt zit met staccato riffs en intens drumwerk. Goede voorbeelden zijn de machtige, typisch Behemothiaanse tracks Wolves Ov Siberia, Ecclesia Diabolica Catholica en Sabbath Mater, die weliswaar geen moment vernieuwend zijn, maar desondanks van een onmiskenbaar kwaliteitskeurmerk voorzien zijn.
Productioneel gezien klinkt I Loved You At Your Darkest iets organischer dan de meeste albums van deze band. Daarmee volgt het drietal de weg die men met The Satanist is ingeslagen. De sound is weliswaar modern en krachtig, maar de muziek klinkt minder extreem dichtgeplamuurd als bijvoorbeeld op The Apostasy (2007). Naast de band zelf hebben dan ook nog drie mensen meegewerkt aan het geluid. De drums zijn gecoproduceerd door Daniel Bergstrand (Meshuggah, In Flames), terwijl Matt Hyde (Slayer, Children Of Bodom) de mix heeft verzorgd en Tom Baker (Nine Inch Nails, Marilyn Manson) de mastering voor zijn rekening heeft genomen.
Toch blijkt I Loved You At Your Darkest niet helemaal het niveau van zijn voorgangers aan te tikken. De krachtige sound en de als vanouds machtig bulderende strot van Nergal kunnen niet helemaal verhullen dat er ook wat mindere nummers op deze telg te vinden zijn. Zo is de single God=Dog wat rommelig. Angelvs XIII voldoet op papier aan alle criteria, maar beklijft niet. Ook het eerder genoemde Havohej Pantocrator en het hierop volgende Rom 5:8 slepen zich iets te lang voort. Dergelijke tracks halen de vaart onnodig uit het album en laten een wat experimentelere kant van Behemoth horen waarmee de Polen minder goed erin slagen hun sterke kanten te benadrukken.
Al met al is deze nieuwe langspeler niet de beste plaat uit het oeuvre van Behemoth. Hoewel ik experimenteerdrift normaliter toejuich, zijn het in het geval van I Loved You At Your Darkest vooral de traditionelere nummers die het meest imponeren. Na een sterke eerste helft zakt het album bovendien wat in. Conclusie: Behemoth biedt nog steeds kwaliteit, maar legt het met deze plaat wel af tegen zijn eigen geschiedenis.
Tracklist:
1. Solve
2. Wolves Ov Siberia
3. God = Dog
4. Ecclesia Diabolica Catholica
5. Bartzabel
6. If Crucifixion Was Not Enough
7. Angelvs XIII
8. Sabbath Mater
9. Havohej Pantocrator
10. Rom 5:8
11. We Are The Next 1000 Years
12. Coagvla
