Met deze nieuwe ep stuurt Dark Buddha Rising zijn psychedelische collectief in de richting van experimentele wateren. Vooral het eerste nummer, het ruim een kwartier durende Mahathgata I, laat een band in topvorm horen. De stuwende, tribale drumritmes creren in een mum van tijd een mistige, hallucinante sfeer. De luidruchtige, dronende riffs en de geweldige dubbelzang van Marko Neuman en Vesa Ajomo (wisselend tussen een soort Urfaust-achtige, clean gezongen recitaties en vuig, indrukwekkend gekrijs) sleuren de luisteraar dieper de benevelde schemerwereld in die de band schept. Mahathgata I laat Dark Buddha Rising van zijn meest onstuimige, ruwe kant horen en dat smaakt naar meer. Het nummer ontvouwt zich met ogenschijnlijk speels gemak en met vijftien minuten is deze fantastische track eigenlijk nog te kort.
Mahathgata II is daarentegen heel anders van karakter en vormt in feite het spiegelbeeld van de eerste track. Dit nummer valt te typeren als ingetogen, introspectief en etherisch. De band omschrijft het zelf als een reinigingsritueel en die omschrijving snijdt zeker hout. Na een begin bestaande uit het geschraap en gekletter van klankschalen, bouwt Dark Buddha Rising de muziek uit middels beklemmende ambient en spannende drones, die steeds luider aanzwellen. Pas tijdens de laatste minuten komt de band in de buurt van de intensiteit van het eerste nummer, om vervolgens langzaam weg te ebben in het luchtledige, de luisteraar de gelegenheid gevend om weer te landen in het hier en nu.
II is een must voor liefhebbers van psychedelica, doom en drone, zeker wanneer je groepen als Ufomammut, Bong en Oranssi Pazuzu tot je favorieten rekent. Dark Buddha Rising is live altijd een hemelse ervaring, maar met dit schijfje weten de Finnen een deel van die live-vibe op plaat te vangen. Hopelijk trekt de band deze lijn door op een volgende full-length.
Tracklist:
1. Mahathgata I
2. Mahathgata II
