Het is ook sinds dat album dat gitarist Magnus Karlsson meedeed aan het schrijfproces. En vanaf Unbreakable uit 2012 is hij samen met bassist Matt Sinner verantwoordelijk voor het gros van het materiaal. Alle albums die volgen hebben sindsdien dezelfde stevige, cleane sound en songs die tot in de puntjes zijn verzorgd. Deze werkwijze is ook toegepast op het nieuwe Apocalypse. En het is de band wederom gelukt om fans van traditionele heavy metal op de wenken te bedienen met een divers en bikkelhard album, zonder oubollig te klinken.
De band heeft met Apocalypse het meest afwisselende album uit zijn carrire gemaakt. New Rise en Blood, Sweat And Tears zijn de vlugge tracks en The Ritual en Cannonball de traditionele midtempo-stampers. Meezinger King Of Madness is een hoogtepunt vanwege de extra zwaar aangezette gitaarpartijen in de coupletten. Daarnaast zijn de triomfantelijk klinkende songs Hail Of The Fear en The Beast noemenswaardig.
De hoofdprijs gaat echter naar de midtempo-song Hounds Of Justice. Het is het enige moment dat de band cht verrast. Op het eerste gehoor is het een typische Primal Fear-song, maar plots zijn daar die oosterse, akoestische break en het metalcore-achtige refrein. Deze abrupte verandering is voer voor discussie onder de Primal Fear-fans. Ikzelf vind dit experiment zeer geslaagd. Het maakt nieuwsgierig naar meer van dit soort uitstapjes.
Een nieuw album van Primal Fear is altijd zeer welkom in mijn collectie en dat is met Apocalypse niet anders. Een aantal experimentjes meer zouden wat mij betreft welkom zijn, want Hounds Of Justice laat horen dat Primal Fear ng meer in zijn mars heeft. Ik kan me echter goed voorstellen dat de band zijn fans niet al te zwaar op de proef wil stellen. Primal Fear heeft van Apocalypse gewoon weer een uiterst verzorgd product op de markt geslingerd.
Tracklist:
1. Apocalypse
2. New Rise
3. The Ritual
4. King of Madness
5. Blood, Sweat & Fear
6. Supernova
7. Hail To The Fear
8. Hounds Of Justice
9. The Beast
10. Eye Of The Storm
11. Cannonball
