Met de single Deity trapt Peace Of Mind af en meteen horen we dat de oorspronkelijke stijl open is getrokken. Waar het eerder verschenen materiaal nog meer hardcore-georinteerd is, horen we nu metalcore van de reinste soort. Na een mysterieuze intro slokt Peace Of Mind de luisteraar meteen op met heerlijke, zware powerchords en bombastisch drumwerk. De tempowisselingen die inherent zijn aan het genre, houden de vaart er goed in. Ook tijdens Lone Wolf en Lost Will is het zodoende lastig om stil te blijven zitten. Een glansrijke rol op Penance is tijdens deze nummers al opgeist door zanger Louis. Hij bezit een ziekelijke, schelle strot die naadloos aansluit bij het geluid van de band. De eerdere vergelijkingen met bands komt vooral door zijn vocale input. Interlude is vervolgens een kort rustmoment van achtenveertig seconden te midden van de metalcore-razernij.
Het nummer gaat over in War Never Changes, dat zo maar op een van de laatste albums van Congress had kunnen staan. Wat zo sterk is aan Penance, is in dit nummer duidelijk hoorbaar. Het geluid is zwaar en duister, maar doordat de gitaarmelodien ook in melodieuzere passages zijn toegepast, is de wisselwerking erg herkenbaar en zit de 'schwung' er goed in. Het verveelt geen seconde en maakt je alleen maar hongeriger naar meer. Impaler is een swingend nummer waarin n van de drie gastzangers hoorbaar is, namelijk Niels van Deathbearer. Zijn zware stemgeluid bokst goed op tegen de schellere vocalen van Louis. In het melodieuzere How Does It Feel horen we nog een loepzuivere bijdrage van David (Walking On Rivers) en tijdens het groovende Perdition doet Jay van Harm/Shelter nog een duit in het zakje. Het zijn allemaal goede bijdrages die ook daadwerkelijk iets toevoegen. Tot en met afsluiter Until The Gavel Falls krijgen we dezelfde stijl van metalcore voorgeschoteld, maar dat is zeker geen straf.
Penance is een van de betere metalcore-releases die dit jaar de revue is gepasseerd. De luisteraar blijft bij de les door de uitstekende uitvoering van de muzikanten. De drie korte, instrumentale rustpunten op het album zijn goed ingepast en voorkomen dat je bij de eerste luisterbeurten wellicht het idee krijgt dat het eentonig klinkt. Penance is typisch een album dat per luisterbeurt groeit. Oprechter, smeriger en furieuzer gaan we het niet krijgen. Een knappe prestatie van Peace Of Mind.
Tracklist:
1. Deity
2. Lone Wolf
3. Lost Will
4. Interlude
5. War Never Changes
6. How Does It Feel
7. Master
8. Impaler
9. Betrayal
10. Perdition
11. Skit
12. Until The Gavel Falls
