Met Crawl als bandnaam loop je het risico op dubbelgangers. Zo is deze al in gebruik genomen door twee Amerikaanse metalacts en voor het gemak krijgen we nu te maken met een stel Zweden. Of er was weinig inspiratie, of er is goed gekeken naar de ep van Entombed. Crawl uit Stockholm is opgericht in 2014. Nog nat achter de oren, zo zou je kunnen zeggen. Met een demo en ep op zak besloten de heren dat het tijd was voor een volledig album. Door het uitbrengen van Rituals is ook die horde inmiddels genomen. Het artwork licht al een tipje van de muzikale sluier op. Ik zeg alvast: dit klinkt harder dan het gemiddelde geslacht van een bronstige stier!

Crawl speelt death metal en komt zoals gezegd uit Zweden. Rituals bevat een typisch Gothenburg-geluid dat doet denken aan een vaandeldrager zoals At The Gates. Denk echter niet dat we hier te maken hebben met het volgende slappe aftreksel. We lezen vaak dat bands tegenwoordig een eigen muzikale identiteit denken te hebben, maar bij Crawl is daar inderdaad sprake van. De negen nummers op Rituals zijn namelijk doordrenkt met crustcore-invloeden en duren, op afsluiter Coven Of Servants na, niet langer dan drie minuten. Het d-beat- drumwerk van �mir Batar draagt in combinatie met het logge crustgeluid nog wel het meest bij aan die eigen identiteit. De gitaarpartijen bevatten veel distortion (Boss HM-2-pedaal) en de gitaar is zo laag gestemd dat het onder maaiveld valt. Tel deze factoren bij elkaar op en je begrijpt dat we hier niet over dertien-in-een-dozijn praten. Zodoende komen ook namen als Skitsystem en Wolfbrigade bovendrijven.

Reject The Cross, Black Rituals, Trail Of Traitors en Cowards zijn nummers die in elkaars verlengde liggen doordat ze tempoversnellingen en trage, stugge breaks bevatten die goed beklijven. Verwacht bij die breaks geen beatdowns of iets dergelijks. Daar is het te old school voor. De invloeden van crust- en hardcore zijn heel het album aanwezig, maar nemen nooit het overwicht op de death metal. Breathing Violence, Sentenced To Rot en Suffer zijn qua tempo en gitaarmelodie�n, pure deathmetaltracks zonder al te veel poespas. Suffer is naar voren gebracht als single, maar er zijn zeker betere nummers. In The Stench opent Crawl op een heerlijk trage manier, om uiteindelijk onder aanvoering van Joachim Lyngfelt en zijn woeste oergrunts, de lijn van het eigen geluid door te trekken.

Coven Of Servants werkt zich als afsluiter van Rituals op tot het hoogtepunt. Het is lekker uptempo en alle ingredi�nten zijn nog eenmaal samengevoegd tot een vunzig, bombastisch geheel. Halverwege het nummer horen we de gastvocalen van Ulf Blomberg (Grace Will Fall)die tevens de mixing en mastering op zich heeft genomen. De beste man bezit een fijne, scherpe strot waarmee Coven Of Servants ook in vocaal opzicht helemaal af is. Geweldige afsluiter!

Er ontbreekt echt nog wel wat vernuftigheid in het totaalplaatje, maar voor een eerste full-length is het zeer indrukwekkend wat we van Crawl horen. Rituals verschijnt in verschillende uitvoeringen, waaronder een gelimiteerde lp-boxset met daarin onder andere stickers, een patch en een magneet voor op de koelkast. Hoogmoed of helderziend? Ik voorspel het tweede. Deze heren verdienen wat mij betreft net zoveel naamsbekendheid als de gehaktballetjes van IKEA. In dat geval, nog een paar van die vlezige stuiterballen graag!

Tracklist:
1. Reject The Cross
2. Breathing Violence
3. The Stench
4. Black Ritual
5. Trail Of Traitors
6. Sentenced To Rot
7. Cowards
8. Suffer
9. Coven Of Servants