en komen na een onderling akkoord met deze split 7" opdraven.
We krijgen te horen dat beide groepen uit een ander vaatje tappen,
aan zowel Woorms als A Hanging om een muzikaal boekje voor ons open te klappen.
Op kant a horen we de sludgeformatie Woorms met n nummer dat zes minuten klokt,
The Math Says Yes klinkt doordacht en allesbehalve opgefokt.
De trage opbouw heeft wat weg van doom,
maar vloeit uiteindelijk over in sludge en ontpopt zich zodoende als een kleurrijkere bloem.
Wat vooral opvalt zijn de vocalen in combinatie met het logge, zware geluid,
duidelijk wordt dat Woorms niet bepaald schiet met licht kruit.
Echt indruk maken doet het repeterende, haast eentonige nummer niet,
wat betekent dat de band op deze single niet de status haalt van monoliet.
A Hanging horen we op kant b en deze band vlamt er in dezelfde tijd drie nummers doorheen,
de crossover thrash wordt overtuigend gebracht en is door het hoge tempo niet bepaald sereen.
De muziek doet denken aan een mix van Dirty Rotten Imbeciles en een opgefokter Sick Of It All,
aan overtuiging echter geen gebrek, want het komt binnen als een oerknal.
Graft, Document en Winter zijn compact en bevatten een rauw, old school geluid,
verder is het rechttoe rechtaan en presenteert A Hanging zich vooral als een muzikale flapuit.
De split 7" is zodoende vooral leuk om kennis te maken,
desalniettemin weet vooral A Hanging in deze ronde niet te verzaken.
Met totaal twaalf minuten muziek zorgt het alleszins voor wat vertoef,
uiteindelijk is dat nog altijd langer dan een gemiddeld optreden van Boef.
Tracklist:
1. The Math Says Yes
2. Graft
3. Document
4. Winter