Een goede zanger of zangeres in je band kan een hoop schelen. Bij sommige groepen is de zang van ondergeschikt belang en zit de charme in andere aspecten van de muziek. Aboleth is een heavyrockformatie die op zijn eerste full-length grotendeels teert op de zangkunsten van frontvrouw Brigitte Roka. Hoewel met de instrumentatie weinig mis is, blijft je je tijdens Benthos verwonderen over de imponerende zang van Roka en komt daarna pas de rest binnen.
Aboleth speelt naar eigen zeggen dirt metal. Die naam lijkt ontleend aan de lage, gruizige gitaarriffs. Collyn Mccoy is verantwoordelijk voor deze lekker vuil klinkende, groovende gitaarpartijen. Er is hoorbaar muzikale chemie tussen het duo Mccoy/Roka. Vooral in Wovenloaf, Fork In The Road en No Good is het genieten van de toch wel unieke sound van Aboleth waarin stoner, blues en sludge tezamen komen. Via de semi-ballad Black Box en het minder interessante Glass Cutter volgt het verrassende Shark Town Blues. In dit fraaie bluesnummer zingt Brigitte terwijl Collyn op zijn akoestische gitaar speelt. Rokas schuurpapieren stem deed in de eerdere tracks al sterk denken aan Janis Joplin (en Anne Wilson van Heart). Dit wordt alleen maar versterkt in dit sfeervolle bluesnummer.
Benthos is een interessante en diverse plaat. Hier en daar zijn er wat fillers, maar de groep weet de plaat dynamisch te houden en vervalt niet herhaling. Brigitte Roka steelt de show op deze plaat. De manier waarop ze haar hoge, cleane zang zo eenvoudig afwisselt met zowel bluesy als grommende vocalen, is imponerend. Recentelijk heeft Mccoy de band verlaten en dat is toch een flinke aderlating. Hoe het verder gaat met Aboleth is nog niet duidelijk. De bandleden mogen in ieder geval trots zijn op deze onderhoudende debuutplaat.
Tracklist:
1. Wovenloaf
2. Fork In The Road
3. No Good
4. Black Box
5. Glass Cutter
6. Sharktown Blues
7. Ode To Plastic
8. Vinny Gets Arrested
9. The Devil
10. Wytches
