De plaat is in de kern een snoeiharde thrasher. De opener Silhouettes, het titelnummer en Shellfire zijn agressieve en snelle thrashers tot op het bot. Het zou me weinig verbazen als Silhouettes uitgroeit tot een hedendaagse klassieker binnen het genre. Warbringer heeft op eerder werk al laten horen dat het zich niet gebonden voelt aan genregrenzen en ook graag andere extreme genres verwerkt in de muziek. Zo hoor je in Spectral Asylum doom-invloeden en doet Remain Violent punky aan.
Tot nu toe is dit waarschijnlijk geen verrassing, zeker niet voor kenners van Warbringer. Maar die verrassing komt wel bij het laatste nummer When The Guns Fell Silent, een ruim elf minuten durend epos over de Eerste Wereldoorlog. Dit uit vijf delen bestaande nummer mag je gerust als magnum opus van de band beschouwen. Met goede overgangen, strakke riffs, knipogen naar doom en hardcore, de teksten en stem van John Kevill verveelt dit nummer geen seconde.
Alles bij elkaar is dit n van Warbringers agressievere albums. De tracks passen goed bij elkaar en de band heeft duidelijk iets gedaan met de kritiek op het vorige album IV: Empires Collapse (dat trouwens een heel degelijk album is). Met sociaalkritische nummers als Silhouettes en Remain Violent en brute songs als Shellfire en Descending Blade kan elke thrasher hiervan genieten. Voor fans van de band of het genre is dit dus echt een must listen.
Tracklist:
1. Silhouettes
2. Woe To The Vanquished
3. Remain Violent
4. Shellfire
5. Descending Blade
6. Spectral Asylum
7. Divinity Of Flesh
8. When The Guns Fell Silent
