Onlangs speelde Orphanage op het jaarlijkse Metalfest. Ik zag de band in 013 en was toch wel teleurgesteld; het geluid was slecht, George Oosthoek kan veel beter grunten en er zat niet echt schot in de zaak. Tijdens dat concert speelde ze al wat nieuw materiaal en dat klonk vrij goed. Na dat teleurstellende concert en de vorige matige cd 'Inside' in gedachten, waren mijn verwachtingen niet hoog gespannen.
Maar wat een knaller levert deze band af! Het album duurt een goede 65 minuten en bevat 14 tracks die schommelen qua niveau van goed tot prachtig De band maakt nog steeds een combinatie van gothic, melodieuze death metal, elektronica en een klein vleugje doom metal. De band klinkt ook heel fris en gemotiveerd. Zanger George Oosthoek grunt nog altijd op zijn typische wijze en is nog niets van zijn stem verloren, zangeres Rosan van der Aa heeft een zeer grote ontwikkeling doorgemaakt en over de muzikanten kan je ook niets negatief zeggen.
Het is moeilijk om je favoriete tracks op te sommen als er vele uitschieters zijn. Mijn favorieten zijn echter opener 'The sign' (dat ook op 'Tour EP' van Orphanage stond), het moderne 'Cold' en het titelnummer. De band laat nergens een steek vallen en levert middels dit genspireerde 'Driven' zijn meeste complete cd af tot nu toe. Een ijzersterke come-back die ik totaal niet had zien aankomen! Moderne gothic op zijn best!
Tracklist:
1. The sign
2. Black magic mirror
3. Cold
4. Prophecies of fame
5. Dead ground
6. My master's master
7. Black gate
8. In slavery
9. Truth or lies
10. Driven
11. Infinity
12. Addiction
13. Beyond the fall
14. Ender's game
