There Was Death is de tiende full-length van het productieve gezelschap dat momenteel bestaat uit gitarist/zanger Ian Arkley, bassist Addam Westlake, drummer Gareth Arlett, livegitarist/zanger David MacLean en toetsenist/zanger Simon Bibby. Het kwintet laat zich inspireren door Paradise Lost, Trouble, My Dying Bride, Esoteric, Black Sabbath, Anathema en Tiamat.
Meestal overheerst de doom van de jaren negentig. Het fluitende leadgitaargeluid dankzij een e-bow doet aan Anathema uit die periode denken. Het tempo ligt doorgaans laag maar af en toe gaat het omhoog voor rockende passages la The Gathering en Tiamat (Damnatio Memoriae). De grunts van Ian Arkley zijn verstaanbaar en bevatten reverb-effecten. Kenmerkend voor de sound is het toetsenspel van Simon Bibby, die ook de cleane vocalen verzorgt (maar die zijn slechts enkele keren te horen). In Killing Flaw, dat in een paar secties een typisch Fins, zwevend, melancholisch karakter bevat, voegt Simon een epische touch toe met zijn orgelspel. Ook elders voegt hij veel sfeer toe met zijn klankentapijt.
Hoogtepunten dienen zich aan met Killing Flaw, Ghosts Of Parlous Lives en het memorabele No End To Sorrow. Laatstgenoemde bevat veel emotie en eerstgenoemde getuigt van goede songwritingkwaliteiten. Er zit een mooie opbouw in met akoestische gitaren en de bijdrage van een koor. De dynamiek komt door de fijne mastering (Greg Chandler van Esoteric, die ook af en toe grunt en keyboardpartijen heeft toegevoegd) goed tot zijn recht.
Tegelijkertijd moet gezegd worden dat op sommige momenten de Engelse formatie wel eens het momentum verliest in de lange tracks. Het gevolg is dat sommige composities slechts bij vlagen een goede indruk maken. Zo is de trage eerste helft van A Dying Man's Wish met een Sabbathiaanse riff overtuigender dan het snellere tweede deel. De veelzijdigheid aan invloeden elders zorgt echter voor een aangename afwisseling. Zo begint het eerbiedige An End To Suffering rustig en overtuigend met niet gebruikelijke instrumenten (onder andere een yangqin) en verrast Walls Within Walls met My Dying Bride-ritmiek, Paradise Lost-leads en zelfs een blackmetaltouch (sfeer en dissonante tokkel). Ook de naam van Tribulation komt heel even in gedachten op (het raspende in de vocalen), maar de muziek van My Silent Wake is epischer, zwaarder en zwaarmoediger van aard.
Doorgaans is There Was Death zeer genietbaar. Het is alsof je naar een undergroundrelease uit de jaren negentig zit te luisteren. Liefhebbers van die kenmerkende sound nemen de moeite om deze release te gaan beluisteren en de band live aan het werk te zien. Op 21 april staat My Silent Wake op Break Your Neck in Studio Gonz in Gouda en op 12 mei nemen de Engelse muzikanten deel aan Little Devil Doom Days III in Tilburg.
Tracklist:
1. A Dying Mans Wish
2. Damnatio Memoriae
3. Killing Flaw
4. Ghosts Of Parlous Lives
5. Mourning The Loss Of The Living
6. There Was Death
7. Walls Within Walls
8. No End To Sorrow
9. An End To Suffering
.jpeg){kind=small}
