Die keuze is niet zo vreemd. Shadowkeep resideert in Engeland, maar laat zich muzikaal al vanaf het begin inspireren door Amerikaanse power metal. Bands die doorgaans een duister geluid nastreven, meer nadruk op riffs leggen en de composities in technisch opzicht wat uitdagender aankleden. Een stijl die Rivera natuurlijk meer dan een beetje in de vingers heeft. De technische power metal van Shadowkeep lijkt altijd al op die van Helstar, (oude) Queensrche en Crimson Glory. Door de zang van de Amerikaan schurkt de groep rond gitariste Nicki Robson en haar eveneens snarenplukkende echtgenoot Chris Allen nog sterker tegen het goede oude US metalgeluid aan.
Dat heeft voordelen en nadelen. Zo doet Rivera namelijk wat hij de laatste jaren altijd doet. Bij vlagen goed zingen, maar vooral vaak agressief uithalen. De priemende gilletjes passen niet zo bij de fijngevoelige en uiterst melodieuze stijl van Robson en Allen. Shadowkeep kende in het verleden ook zangers die graag in de hoogste regionen vertoeven, maar die mannen bedienden zich doorgaans van wat ik hier op vocaal vlak mis. Subtiliteit. Of eigenlijk subtiliteit en nuance. De heftige stijl van Helstar leent zich er tegenwoordig voor om de boel aan diggelen te schreeuwen, maar Shadowkeep klinkt daar net te traditioneel voor.
Gelukkig zijn er genoeg pluspunten die dit plaatje toch genietbaar maken. De band schrijft nog altijd ijzersterke nummers. Songs die ondanks alle technische poespas en ingewikkelde ritmes liedjes met kop en staart blijven. Zie bijvoorbeeld het pakkende refrein van het prima gezongen Horse Of War maar eens uit je kop te krijgen. De gitaarliefhebbers komen vrijwel onophoudelijk aan hun trekken met typische tuimelriffjes en fraaie, verhalende solo's in Guardian Of The Sea en de epische slotsong Minotaur. Sologitarist Allen moet het niet hebben van agressief shredden, maar vooral van sterke melodien en een fraaie opbouw. Wat de man uitspookt op dit Shadowkeep smaakt zonder uitzondering kostelijk.
De wijzer slaat uiteindelijk toch door naar een positieve beoordeling. Al knaagt ergens het gevoel dat er met een andere zanger meer in had gezeten. James Rivera is en blijft een geweldige vocalist, maar net als een Linda de Mol en een Ruben Nicolai op RTL 4 is de Texaan domweg te vaak te horen en te zien. Misschien is het goed als de man prioriteiten stelt, volledig voor Helstar kiest en zijn overige activiteiten beperkt tot n of twee projecten. Shadowkeep redt het zonder de Amerikaanse zanger ook wel.
Tracklist:
1. Atlantis
2. Guardian Of The Sea
3. Flight Across The Sand
4. Horse Of War
5. Little Lion
6. Angels And Omens
7. Isolation
8. Never Forgotten
9. The Sword Of Damocles
10. Immortal Drifter
11. Minotaur
